 |
|
Raz w życiu rzucić wszystko. Chodźmy do światła by wygrać lepszą przyszłość
|
|
|
|
przez ostatnie miesiące jej uczucia straciły dotychczasową stabilność. Wystawione tyle razy na rozmaite próby stały się chwiejne, chaotyczne, nieodgadnione.
|
|
|
|
Wszystkie problemy , odłozone w czasie, wrócą jak starzy znajomi, którzy nie potrzebują specjalnego zaproszenia, by się pojawić
|
|
|
|
"Cierpimy bo czujemy ze dajemy więcej, niż otrzymujemy w zamian. Cierpimy bo nasza miłość jest niedoceniana. Cierpimy bo nie udaje nam sie narzucić swoich reguł gry
|
|
|
|
Z doświadczenia w końcu poznałem, że jeśli zdążamy z wiarą do swoich marzeń i usiłujemy wieść życie jakie sobie wymarzyliśmy, spotyka Nas niespodziewanie sukces o zwyczajnej godzinie."
|
|
|
|
Cholerny ucisk w klatce piersiowej, smutne oczy, udawany uśmiech, powracające uczucie zagubienia i bezradności, znasz to?
|
|
|
|
Próbowała zrozumieć swoją patologiczną potrzebę miłości i to, że jednocześnie tak wytrwale ją odrzuca. Jak mogła łączyć w sobie tak dwie różne skrajności?Jak mogła dać sercu to czego potrzebowało, skoro ochraniała je wyjątkowo potężnym murem?.
|
|
|
|
Miała swoją własną filozofię szczęścia. Najprostszą i najprawdziwszą. Dla niej szczęście w życiu było brakiem w nim nieszczęścia.
|
|
|
|
Wdechy i wydechy stosuję sto razy dziennie, chowam twarz w dłoniach, udaję, że mam katar, że pocą mi się oczy, że mam alergię na życie. I powtarzam sobie "bądź dzielna. Bądź dzielna... "
|
|
|
|
chciałabym obudzić się któregoś dnia i czuć, że spełni się wszystko, o czym marzę. że niebo będzie czyste, błękitne. że promienie słońca będą wszędzie. że bezdomnego psa przygarnie dobry człowiek. że na twarzy starszej, schorowanej pani pojawi się uśmiech. że wszystkie dzieciaczki będą wszystkim dla swoich rodziców. że będę się śmiać, całą sobą, prawdziwie i szczerze. że kwiaty będą kwitły, cieszyły me oczy.
|
|
|
|
Są to strome schody do nieba, wąskie i bez oparcia. Możesz iść prosto w górę, nie oglądając się za siebie. Kiedy utracisz równowagę, zranisz się boleśnie lecąc w dół. I zaczynasz wędrować od nowa, jeżeli masz jeszcze siły. Nie możesz się zatrzymać- nie da się żyć ani ustać na żadnej krawędzi, Trzeba kroczyć lub spadać. i tak do końca życia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
