 |
|
Różnica między niemożliwym, a możliwym leży po środku ludzkiej determinacji.
|
|
|
|
Zazdrosna jest odległość niekoniecznie my.
|
|
|
|
A na pytanie co robisz w życiu ? Będę odpowiadać - dostosowuję się do zbiegów okoliczności.
|
|
|
|
I szczerze żałuję, że tak wyszło między nami.
|
|
|
|
Zaprojektować swoje życie przed urodzeniem, ułożyć w punktach plan wydarzeń swojego życia, wiedzieć co nastąpi za kilka minut, godzin, dni...
|
|
|
|
Codziennie zastanawiam się czy ciągnięcie tego nadal ma sens,przecież mogę wykonać jeden ruch i skończyć to na zawsze.Ale czy warto?Czy warto zmarnować najcenniejszy dar jaki się dostało?I to przez jednego debila?Wiesz chyba raczej nie.
|
|
|
|
Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą. I bez tego będą cię prześladować.
|
|
|
|
jak długo można kochać jednego człowieka? - zastanawiała się, siedząc wygodnie w fotelu, popijając gorącą kawę. jej rodzice przeżyli już wspólnie 20 lat, dziadkowie 50. a ona kocha już prawie rok, jednak z tą różnicą, że bez wzajemności. owszem, kiedyś była ta wzajemność. ale odeszła. tak, jak on odszedł do innej. myślała, jak długo to potrwa, jak długo zniesie myśl, że on jest naprawdę szczęśliwy z inną... jak długo zniesie widok ich - jak rozmawiają, jak trzymają się za ręce, jak się całują. ta myśl ją przerażała. wzięła kolana pod brodę, objęła dłońmi kubek i wspominała chwile spędzone wspólnie. nie mogła uwierzyć, że to kiedyś jej mówił, jak bardzo ją kocha. a teraz mówi to innej. poczuła słony smak łez obiecując sobie, że to ostatnia taka jesień. że ostatni raz tęskni i płacze. że kocha i pragnie. ale doskonale wiedziała, że przeżyje jeszcze wiele takich chwil w swoim życiu.
|
|
|
|
Wczoraj miałam na Ciebie ochotę, ale dziś już nie jestem pijana.
|
|
|
|
Czasami zapominamy o tym co było.A jednak nie powinno się wszystkiego zapominać.
|
|
|
|
Paradoks, kiedy słowa 'nie chcę cię ranić', ranią najbardziej.
|
|
|
|
Mijają minuty, godziny, dni, tygodnie, miesiące, lata coraz szybciej. A ja nadal tu jestem, wciąż ta sama, bez motywacji do stawienia czoła rzeczywistości. Szukasz powodów do życia i nie możesz znaleźć. Pytasz się mnie o mój sposób na ogarnięcie świata, a ja nie umiem odpowiedzieć, przeszukuję mój mózg i szczerze mówiąc nie znajduję nic na tyle sensownego, by można było to wypowiedzieć na głos. Dlaczego tak musi być? Dlaczego jesteśmy tak nudni, tak niezadowoleni, tacy beznadziejni? Czasami zastanawiam się nad sensem istnienia i wiem, że to bzdurne pytania, bo nie jeden już szukał na nie odpowiedzi, i mogłam czasem próbować się zmienić, mogłam być lepszym człowiekiem, ale nigdy nie będę, nie mogę udawać kogoś innego. Nie mogę udawać, że wszystko jest w porządku, gdy wiem, że nie będzie, starałam się wcielić w to kilka razy, ale mi nie wychodziło. I to bardzo smutne, bo ja chciałam tylko być szczęśliwa, bo to było takie moje małe dążenie do szczęścia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
