 |
Jestem opustoszała,każda komórka mojego organizmu nie mieści w sobie niczego poza resztkami świeżego powietrza z miejsc,w których razem nie zdążyliśmy być,w głowie zero myśli,wraz z Twoim odejściem straciłam wyobraźnię,abstrakcję życia,fantazję,nie mam dla kogo opowiadać podkoloryzowanych opowieści,bo życie jakby wyjęte z biało czarnego obrazu.Straciłam błękitną barwę oczu i nie zagwarantuję Ci idealnego odbicia Twojej twarzy jeśli odważysz się zajrzeć.Nie posiadam poczucia humoru,wcale nie bawią mnie żarty o starych pannach,bo rzeczywistość jaka mnie czeka bez Ciebie nie jest zbyt zabawna,mam za to więcej ironii we krwi i wyuczonej fałszywości kiedy mijam tych wszystkich ludzi oczekujących ode mnie szczerego uśmiechu.Właściwie nie posiadam tożsamości,imię połączone z nazwiskiem na dokumentach świadczy jedynie o tym,że ktoś taki wpisany jest w to marne życie,a duszę wraz z sercem zostawiłam przy Tobie.Tak właściwie, nie mam nic prócz łez uświadamiających,że coś jeszcze we mnie żyje.
|
Dodaj komentarz
