 |
|
Śmieszą mnie te regułki 'powiedz mu co czujesz, co tracisz?'. Co tracę? Wszystko. Złudzenie, że może jednak coś do mnie czuję, możliwość fantazjowania bez bólu w klatce piersiowej i już nie będzie tak samo gdy on dowie się o mojej miłości. Będzie drętwo, będziemy się unikać i stać nas będzie tylko na marne 'siema' gdy przypadkiem miniemy się na ulicy. Życie złudzeniami jest bezpieczne, znacznie mniej boli niż słowa 'sory, bądźmy tylko przyjaciółmi.'/ esperer
|
|
|
|
i proszę żeby ta przeszłość mnie zostawiła, ale suka jest uparta i się trzyma nadal. /esperer
|
|
|
|
a takie niewinne 'chuj mnie to obchodzi' skrywa w sobie najwięcej bólu. /esperer
|
|
|
|
nie zabieraj mi wszystkiego czego potrzebuję. nie zabieraj mi siebie. /esperer
|
|
|
|
pozbyłam się już żalu i tej goryczy,która wypełniała moje serce. Nadal jest mi ciężko, nadal czasami łkam do poduszki, ale to chyba normalne. Odszedłeś więc mam prawo do różnych dziwactw robionych z tęsknoty, ale nade wszystko nauczyłam się cieszyć Twoim szczęściem. Skoro ty jesteś szczęśliwy, ja też jestem, nawet jeśli inna ci tą radość daję. Na tym chyba właśnie polega miłość. Dajesz komuś swoje serce i nie czujesz złości gdy w zamian nie dostajesz tego samego. Dajesz, a nie bierzesz. Kochasz, ale nie musisz być kochanym. /esperer
|
|
|
|
Jeden kubek kojarzy mi się z samotnością. Dwa to już szczęście i pozytywne uczucia. Trzeci kubeczek oznacza, że jeden już niedługo będzie odstawiony i samotny. /esperer
|
|
|
|
Zimno ci? To nie przez pogodę. Twoje serce umarło./esperer
|
|
|
|
spisuj swoje kawały, może w familiadzie puszczą. /esperer
|
|
|
|
na moje złamane serce nawet doktor House nie pomoże. /esperer
|
|
|
|
dziękuję tym,którzy we mnie zwątpili, bo to właśnie oni dawali mi motywację do udowodnienia jak bardzo mnie nie doceniali. /esperer
|
|
|
|
A miałaś tak, że wychodziłaś z wanny i nawet nie miałaś siły się ubrać? Siadałaś nago na zimnych płytkach i czułaś jak woda kapie z mokrych włosów i spływa po twarzy mieszając się z łzami. Bezradnie drapałaś paznokciami po nadgarstkach, krzyczałaś milczeniem i zagryzałaś do krwi wargi. Wspomnienia cię zabijały, każdego dnia z osobna, z rana zaczynały destrukcje. Obejmowałaś zmarznięte ciało ramionami i delikatnie zaczynałaś się kołysać, aż w końcu serce się uspokoiło, łzy oschły pozostawiając widoczny ślad zranionej duszy. Jako piżamę zakładałaś majtki i obowiązkowo jego koszulkę,która była świadkiem każdego Twojego załamania. Wychodziłaś z łazienki starając się przejść niezauważoną aby znów nie padło pytanie 'co ty tam tyle robiłaś?', przecież nie mogłam powiedzieć 'nic takiego. walczyłam tylko z pragnieniem śmierci, mamo.'. /esperer
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
