|
nie jestem zabawką. mam uczucia. uczucia, z których muszę zrezygnować. bo ty nie jesteś wart mojego zachodu, mojej cierpliwości, czasu, niczego. nie będę przy tobie szczęśliwa i nigdy taka nie byłam. muszę więc wymazać cię z pamięci na zawsze. nie mogę pozwolić, byś zniszczył mi resztę i tak już marnego życia. muszę zniszczyć tę miłość, która przepełnia każdy kolejny skrawek mego ciała. muszę wyrzucić cię z serca, by żyć. muszę. muszę wszystkiemu podołać. bo już dość się nacierpiałam z powodu wiary w nasze uczucia, które przecież nigdy nie istniały.
|
|
|
Wszystko czego pragnę, czego chce
Spala się
Zanim wyciągnę po to ręce.
|
|
|
powoli przyzwyczajam się do swojej obojętności.
|
|
|
Chodź, zaśpiewamy dziś tak głośno, jak tylko można, gubiąc samotność i niech będzie zazdrosna.
|
|
|
Róża odchodzi, Mały Książę zdycha i KOSMOS znika
|
|
|
coś uschło, reanimować nie ma jak to truchło, pusto, nawet w świeżej bryzie wciąż duszno, słowa zamieniły się w nieczułe głazy a emocje bezlitośnie zabrała nam woda z plaży, marzysz? myślałeś, że za dwoje - błąd kolejny, bo co masz, w lustrze oczy znowu tylko swoje, bierni, obojętność stawia przed nami bariery i zaczynamy mówić do siebie z małej litery...
|
|
|
Spójrz głębiej, żeby dostrzec
To co najcenniejsze, to co najważniejsze
|
|
|
Nauczyłeś mnie kochać, to teraz naucz mnie zapominać.
|
|
|
Nauczyłeś mnie kochać, to teraz naucz mnie zapominać.
|
|
|
|
Brakuje mi Ciebie, jak nikogo innego na tym popierdolonym świecie
|
|
|
|
“Chodzi mi o to - powiedział - że gdy o
kimś myślisz, gdy nie możesz o kimś
zapomnieć, dostrzegasz go wszędzie
wokół.”
|
|
|
Są uczucia, których nie sposób zabić, mimo że na to zasługują.
|
|
|
|