|
Znów płaczę.Już nie jestem taka silna.Nie chcę nawet taka być.Ile można w sobie tłumić wszystko?Jednak nie przejmuj się,podobno od łez oczy stają się ładniejsze.Chcę,by były najpiękniejszymi,a każdym spojrzeniem wyznawały Ci miłość.Przecież i tak będziesz mnie kochał,prawda?Nieważne czy mój policzek zamieni się w tor wyścigowy,gdzie łzę będzie gonić następna kropla smutku. I nieważne czy moja twarz będzie wielką szkółką jeździecką i jakimś cudem podkowa znajdzie się na moich ustach symbolizując uśmiech.Wciąż będę tą Klaudią,którą pokochałeś.Będę tą najszczęśliwszą gówniarą,bo ze wszystkich innych pokochałeś mnie.Stałeś się artystą, który dniami i nocami maluje na mojej twarzy uśmiech.Stałeś się lekarzem,który składa w całość moje serce.Stałeś się tlenem,którym chcę oddychać.Stałeś się moim życiem,którego nie chcę tracić.Stałeś się uzależnieniem,codziennie potrzebuję większej dawki.Chcę dedykować Tobie wszystko,nawet ten wpis,który ledwo się trzyma w całości.//kinia-96
|
Dodaj komentarz
