 |
|
To było takie dziwne, być z Tobą tak blisko jak nigdy,
dopiero teraz, gdy już nie możemy być szczęśliwi.
|
|
|
|
Spacerując z Tobą, wcale nie myślałam o tym, że minęły 4 miesiące od naszego ostatniego spotkania. Nawet tego nie czułam. Szczerze mówiąc - nie czułam nic. I tu właśnie zaczyna się problem.
|
|
 |
|
-a jak nazywa się stan, gdy nawet słoik nutelli nie cieszy? -dieta /moje, stare.
|
|
|
|
co mi po Tobie, skoro nie jesteś już tym, którego kiedyś kochałam?
|
|
|
|
szczerze mówiąc to czasami mam ochotę się po prostu najebać.
|
|
|
|
niby nic, a i tak na siebie zerkamy.
|
|
|
|
Zostawił mnie na marne dwie godziny.
Ale zostawił.
A gdybym go wtedy tak cholernie potrzebowała?!
|
|
|
|
nie kocham go, przywiązałam się do niego, ale go nie kocham.
|
|
|
|
wybacz sobie każdą słabość, każdy błąd, wszystkie niepewnośći. i zacznij od nowa...
|
|
|
|
i nawet gdyby Jego bliskość była trucizną, zostałabym z Nim tak długo aż umrę.
|
|
|
|
Nie wiedziałam, że droga do zapomnienia będzie tak długa, kręta i trudna do przebycia.
|
|
|
|
Obok Ty - twoje usta. Zamykam oczy, ukazuje mi się w głowie postać. Tak dobrze go znam. Jego piwne oczy i lśniące włosy. Cudownie jest go całować. Otwórz oczy! To kolejne urojenie. Następne niespełnione pragnienie. Otwieram. Widzę człowieka. Kocha mnie. Nie powinien.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
