 |
kochasz życie, mówisz? a ja śmierci piękno. / raca
|
|
 |
Podaj mi teraz tak dla zasady.
Jeden argument, czemu mam cię nie zabić./ raca.
|
|
 |
'ewidentnie jest najważniejszy. ewentualnie jestem nienormalna.'
|
|
 |
'brać co się da, bo nie wiadomo, co będzie potem'
|
|
 |
'są osoby, które nigdy nie zapominają. po prostu milczą przez długi czas, na ich twarzach tylko czasami można zauważyć wymuszony uśmiech albo tylko nam się przyglądają stojąc gdzieś z boku, ale nie zapominają, nigdy.'
|
|
 |
'mnie nie zamkniesz w klatce świadomości,
nie mów mi, że nie potrafię choć zawsze ktoś wątpi.'
|
|
 |
'jesteście tak żałośnie prości. wystarczy kawałek zgrabnego tyłka i już nie wiecie jak się nazywacie'
|
|
 |
'nad wszystkim, co robię, unosi się niezłomne poczucie ironii.'
|
|
 |
'każda gra zawiera w sobie ideę śmierci.'
|
|
 |
Podziwiała go i była strasznie o niego zazdrosna. Chciała go mieć tylko dla siebie. Chciała, żeby żadna kobieta nie poznała go bliżej i nie dowiedziała się, jaki jest. Czuła, że każda, która go pozna, także zechce mieć go tylko dla siebie. / "Zespoły napięć" - Wiśniewski.
|
|
 |
“zanim powiesz te magiczne dwa słowa pomyśl jakie mogą być tego konsekwencje.”
|
|
 |
skąd wiem, że właśnie twój smak jest posmakiem szczęścia.”
|
|
|
|