 |
|
Tak wiele kobiet spotkałem w swoim życiu, lecz to tylko Ty potrafiłaś dać mi największe szczęście. Nie obchodziło Cię nic, prócz miłości, jaka biła z naszych serc. Twój uśmiech, choć delikatny, dawał mi pewność, że bezpieczeństwo znalazłaś właśnie w moich ramionach. Nie musiałaś mówić jak wiele dla Ciebie znaczę, wystarczyło, że przytuliłem głowę do Twojej piersi, a serce mówiło za Ciebie. Wychodzę na spacer poprzez warszawskie alejki i wzrokiem wciąż szukam Ciebie. Podążam poprzez ulice wspomnień, które razem tworzyliśmy, lecz nigdzie nie mogę Cię dostrzec. Wiem, że w końcu nasze spojrzenia się spotkają, a serca zabiją mocniej. Muszę być cierpliwy, tak jak wtedy, gdy powiedziałaś, że muszę poczekać byś była moją na zawsze./mr.lonely
|
|
 |
|
Myślałam, że będzie inaczej, że dasz mi żyć i cieszyć się, że mogę na Ciebie spoglądać, uśmiechać się i śnić, również o Tobie. Spieprzyłeś wszystko. Moją codzienność, moją chęć wstawania rano i niechęć wracania ze szkoły. Mogłam dać Ci wszystko, łącznie z Niebem i piekłem, Księżycem i wybraną planetą. Lecz najpierw oddałam Ci swoje serce, to co najważniejsze, powolutku przyzwyczajałam się, że może je zechcesz, czułam się jak organizm po przeszczepie, aż nagle wszystko zaczęło się pogarszać. To wszystko co nazywane było miłością zniszczyło się, zniszczyły ją bakterie, wkradające się między nas, w zasadzie to Ty byłeś tą bakterią, zacząłeś wszystko rozwalać, przecinać swoją obojętnością każdy mięsień, aż kurwa serce przestało pracować, zostałam ja sama, z zatrutą Tobą krwią i zjebanym życiem. ~`pf
|
|
 |
|
"gdy otwierały się drzwi do Twojego domu mordowały mnie tysiące myśli. czy ponownie olśnisz mnie błękitem swoich oczu, czy jak powiesz mi 'cześć' to odnajde automatycznie mape do nieba, czy jeżeli mnie przytulisz to w zapomnieniu oddam Ci swoje ciało? te i wiele innych myśli chciały mnie rozerwać ale zawsze się spełniały. gdy tylko wzięłaś mnie na górę puls skoczył mi wzwyż, moje oczy wariowały z zachłanności a ciało przybrało temperaturę o której nie miałem pojęcia, cieszyło się że wkońcu ktoś je słodko ukołysa."-dla.niej
|
|
 |
|
"przestaje umacniać swą wiarę w ojca ponieważ zgasił z łatwością moje płonące serce jak niedopałek papierosa."-dla.niej
|
|
 |
|
"obłok uciekający z Twoich niebieskich oczu jak mgła zasłonił mi Ciebie, przy okazji tworząc cień w którym upadłem i jak dziecko plakałem bez przerwy. czasami było lepiej jak z Twoich słodkich ust spadła kropla uśmiechu wtedy miałem sie czym nasycić i uspokoić smutek. z dołu podziwiałem każdy element Twojego ciała, każdą jego krawędź i jak wariat bez opamiętania nie pozwoliłem by ktoś je zniekształcił. przez ten długi czas spędzony u twych stóp zdążyłem pochować marzenia, ugasić łzy, zabić siebie."-dla.niej
|
|
 |
|
"komu to potrzebne ? zamknij sie dziwko. daj mi bucha szybko."-R.A.U
|
|
 |
|
"zgubiłem Cie, to już koniec mojego słońca."-dla.niej
|
|
 |
|
"chce jak dawniej spotkać sie, powitać Cie skromnym uśmiechem, rozmawiać godzinami o każdym problemie, przytulić sie od tak i dać namiętnego buziaka w usta. wkońcu byłaś jesteś i będziesz całym moim światem."-dla.niej
|
|
 |
|
"gdy tylko idealnie skomponowałem sie z Twoim ciałem drżeliśmy z rozkoszy gdy je opuściłem wszystko ucichło."-dla.niej
|
|
 |
|
"co z tego że myślami trzymam Cie blisko przy sobie jak w rzeczywistości jesteś dla mnie nieosiągalna."-dla.niej
|
|
 |
|
Po raz pierwszy się tak bardzo pogubiłam, czuję że karuzela, na której się kręciłam, zatrzymała się i nie chce ruszyć. Czuję, że wszystko się zatrzymało, wszystko prócz uczuć. Czuję, że stoję przed lustrem, patrzę w swoje odbicie a ono powoli od góry odpada kawałkami. Porównałam to do mojego serca, które również stopniowo traci na masie. I chyba nawet nie wiem co robić dalej, czy odepchnąć się nogami, żeby karuzela ruszyła a lustro zacząć sklejać? Czy dać temu spokój i czekać aż wszystko samo się zacznie układać? Mówi się, że trzeba walczyć o swoje, rzecz w tym, że ja chyba nie wiem czego chcę i prawdopodobnie potrzebuję odpocząć od ludzi. ~`pf
|
|
|
|