 |
|
ludzie mroku się boją, więc naciśnij szybko stop,
jeśli czujesz się nieswojo.
|
|
|
|
czasem ten pierwszy wyciągał dłoń, bo się martwił,
ten drugi uwierzył, że sobie poradzi sam z tym,
okiełzna świat, rozum nie może mieć barier,
uwierzył, że sam da radę, sam będzie swoim światłem.
|
|
|
|
mam talent i wenę, muzyka to mój suplement,
miejski plener, oddychamy zatrutym tlenem.
|
|
|
|
każdy uścisk dłoni kryje w sobie zawiść,
twarzą w twarz z nami jednak nami gardzisz,
przetarg na życie, windykacja szczęścia,
twardo w betonie stoję nie zamienię miejsca.
|
|
|
|
ja gram tak, jak chcę, a nie jak moda dyktuje,
podczas gdy sezonowcy brzmią jakby się dławili chujem.
|
|
|
|
musisz kimś innym być, tak mówili mi nie raz
i jeśli mam się kiedyś zmienić to teraz.
|
|
|
|
pozwól, że opowiem ci o znajomości,
która trwa chociaż nie jest pewna swojej przyszłości.
|
|
|
|
ty masz to w uszach,
ja mam to w sercu.
|
|
|
|
to boli kiedyś blisko, teraz sobie obcy ludzie
i trudno - tak musiało być, nie mam złudzeń.
|
|
|
|
za często zapatrzeni na resztę,
zamiast brać więcej, omijają tylko życie.
|
|
|
|
spacer po równiku, z bitem na nośniku.
|
|
|
|
mylisz się, wybierasz źle jak każdy z nas,
od losu kiedyś wszyscy dostają w twarz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
