 |
|
chcę zaprotestować krzykiem, tupać nogami, płakać wniebogłosy. ale milczę. może w ten sposób zrozumiesz.
|
|
|
|
pamiętała, że ją kochał. tego się nie zapomina. nie zapomina się też odrzucenia.
|
|
|
|
małe porażki dają nam wielki powód do bólu, a nie potrafimy nawet posłuchać rozumu.
|
|
|
|
nie rozumiem tylko jednego. płaczesz przez niego, a wciąż go pragniesz - szepnęła, patrząc w lustro.
|
|
|
|
dzwoniłam do Boga i okazało się, że ma wolne miejsce.
|
|
|
|
tak bardzo pragnę zobaczyć miłość w twoich oczach, skierowaną tylko do mnie. ale boję się. tak cholernie boję się w nie spojrzeć, choć na najmniejszy ułamek sekundy.
|
|
|
|
arogancki dupek, bez którego moje życie nie miałoby sensu.
|
|
|
|
są ludzie, którzy nie powinni się nigdy poznać, a już na pewno nie powinni się w sobie zakochiwać, bo tylko się nawzajem unieszczęśliwiają.
|
|
|
|
wspomnienia, które wywołują u mnie pulsujący ból.
|
|
|
|
płakała cicho. bez szlochów, łkań czy przeciągłych westchnień. tylko roniąc łzy.
|
|
|
|
kiedyś będziemy jak oni. tak jak ci staruszkowie, co siedzą na tych ławeczkach w parku, pełnych wspomnień, pięknych wspomnień wypełniających młodość. będziemy siedzieć i będę odgarniać ci kosmyki włosów z czoła tak jak robiłam to kiedyś, ale w przyszłości też tak będzie, wierzę w to. nadal będziemy się przytulać, pomimo problemów z kręgosłupem, przecież to nic w porównaniu do miłości.
|
|
|
|
idiotka napisała pierwsza. idiota nie odpisał. koniec rozmowy.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
