 |
|
czas wymazać z pamięci wspomnienia, które wyblakły przez pryzmat czasu.
|
|
|
|
pamiętasz? lubiłeś mi patrzeć w oczy. dzisiaj, kiedy nasz wzrok się spotka, odwracasz wzrok. no fakt, przecież łatwiej jest uciec od starych, niedokończonych spraw.
|
|
|
|
możesz mówić ' cholera, jaka ona jest szczęśliwa ', ale popatrz w jej oczy i zapytaj, czy wszystko w porządku. jak myślisz, co wtedy zrobi? spuści wzrok, żebyś nie widział jej łez.
|
|
|
|
usiądź, odpal szluga, i za każdym buchem wypowiadaj jedno z nierealnych marzeń.
|
|
|
|
jestem naiwna, wciąż go kocham.
|
|
|
|
może za kilkanaście lat spotkamy się przypadkowo na ulicy i porozmawiamy o tym, co spieprzyliśmy.
|
|
|
|
nadzieja nie jest twoim wrogiem, jest przyjacielem. to ona zostaje wtedy, kiedy wszystko się sypie i zostajesz sama.
|
|
|
|
ludzie nauczyli się ukrywać to, co ich boli. udają, że wszystko jest w porzątku, a tak naprawdę ból rozrywa ich od środka.
|
|
|
|
czyż świat nie byłby lepszy, a może raczej piękniejszy, gdyby ludzie się wzajemnie nie ranili? czy tak trudno jest egzystować uczciwie z drugą osobą? jaki jest sens miłości, skoro jedna z tych osób po jakimś czasie pożąda inną osobę i również darzy ją uczuciem? dlaczego ranienie uczuć drugiej osoby jest takie zabawne? raczej każdy z nas był kiedyś perfidnie zraniony i swoje złe odczucia odtwarzał na innych. może nawet o tym nie wiedząc, że skrycie kogoś ranimy? może ktoś właśnie cierpi przeze mnie albo przez Ciebie? ludzie w tych czasach nie potrafią kochać. zamienili uczucie miłości na ' ważniejsze ' rzeczy. nie mają czasu na miłość, bo wir wielkiego świata ich od tego odciąga. życie nie daje nam uczuć, to my sami je w sobie budujemy. musimy tylko dobrze je rozwinąć do jednej osoby, żeby się nie sparzyć i nie zbierać serca, które ktoś nam bezlitośnie zdeptał.
|
|
|
|
najgorsza jest ta tęsknota, z którą musimy się co wieczór spotykać pieczętując znajomość z nią łzami.
|
|
|
|
ludzie boją się odrzucenia, dlatego nie chcą miłości.
|
|
|
|
pamiętasz moje oczy? były pełne blasku, miłości i nadzieji, prawda? teraz są wyblakłe, smutne i zimne. patrz, jak mnie zmieniłeś.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
