 |
Budziła się z nadzieją, ale znajdowała tylko łzy.
|
|
 |
To jest historia dziewczyny, która wypłakała rzekę i utopiła cały świat. / This is the story of a girl, Who cried a river and drowned the whole world
|
|
 |
wyrzuciłam całą szafę, żeby nie musieć patrzeć na ubrania, o których mówiłeś ładne. zmieniłam kolor włosów, żeby nie widzieć obrazów, w których się nimi bawiłeś i gładziłeś. nie wychodzę z domu, żeby nie musieć cię widzieć. a mimo to, kiedy zamykam powieki choć na chwilę, pojawiasz się na nich ty.
|
|
 |
wszystko od nowa. może niezupełnie.
|
|
 |
próbowałam już wszystkiego: tabletek na koncentrację, herbatek na pamięć, nawet terapii. nadal jednak za cholerę nie potrafię przypomnieć sobie dlaczego tak bardzo Cie kocham.
|
|
 |
zapatrzona w twoją szarą fotografie zamykam oczy i wyobrażam sobie jak cudowną melodię szepczesz mi do ucha używając najprostszych słów na świecie.
|
|
 |
jego wyglądu się nie czepiaj pało ,bo jesteś lamą jakich mało ^^
|
|
 |
nie płacz!
wytrzyj twarz, dziewczyno
to jednorazowa miłość!
|
|
 |
Zdarzenie zakończone z powodu braku sensu.
|
|
 |
wychodząc wieczorem z domu, trzasnęłam drzwiami tak jak najmocniej potrafiłam. rano wróciłam inna, mniej naiwna, ale to tylko na jeden dzień. bo jutro wytrzeźwieję.
|
|
 |
to tego, się zjebało. eheś.
|
|
 |
wiesz, czasem chciałabym się nie bać mówić głośno o swoich uczuciach. o tym, że kogoś kocham, lubię czy nawet o tym, że jest dla mnie kimś ważnym, i że bez niego moje życie nie miałby sensu. chyba właśnie mówienie prosto i szczerze o swoich uczuciach jest w życiu najtrudniejsze.
|
|
|
|