 |
|
Pamiętasz jak przywrócić światło w moich oczach.
|
|
|
|
Kolejny raz naiwność stała się moją etykietką.
|
|
|
|
No powiedz coś, chwyć tą złość, rzuć nią we mnie.
|
|
|
|
Kiedy inni oczekują od nas, że staniemy się takimi jakimi oni chcą żebyśmy byli,
zmuszają nas do zniszczenia tego kim naprawdę jesteśmy.
To dosyć subtelny rodzaj morderstwa.
Większość kochających rodziców i krewnych popełnia je z uśmiechem na twarzy.
|
|
|
|
Następne sześćdziesiąt sekund może być jak nieskończoność.
|
|
|
|
Nawet jeśli niebo zmęczyło się błękitem,
nie gaś nigdy światła nadziei.
|
|
|
|
Zwycięża jak kobieta, kłamie jak kobieta, pożąda jak kobieta,
ale pęka jak mała dziewczynka.
|
|
|
|
Jesteś epitetem określającym rytm mojego dnia.
Dosłowną metaforą wyrażoną w najpiękniejszych ze słów.
Istnieniem dosłownym – powietrzem.
|
|
|
|
Mam dość zaczynania od początku, znów muszę.
Znów powinnam. Jestem tym zmęczona. Zmęczona jestem dniem choć ledwo się zaczął.
Chciałabym już wieczór. Czekam.
Czekanie sprawia że możliwe że nie dostrzegę magii chwili obecnej.
Możliwe. Jestem na siebie zła. Zaczynam tak dzień, będąc zła.
Mam nadzieję, że skończę inaczej.
|
|
|
|
I stała tam sama.
Na moście.
Zastanawiając się nad najważniejszym krokiem jej życia.
|
|
|
|
Często zasypiam na cudzych ramionach chcąc obudzić się z myślą,
że zasnęłam na odpowiednich.
|
|
|
|
Byliśmy dla siebie jak cytryna z herbatą;
dobrzy na przeziębienie, ale wywoływaliśmy raka.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
