 |
|
odwróciwszy się postąpiłam krok naprzód. lekkie mrowienie na karku zwiastujące, że wciąż wlepia we mnie wzrok, w kroki będące melodią odejścia. wbiłam trampki w ziemię po czym zakryłam dłońmi twarz starając się pozbyć bolesnego pulsowania w skroniach. - skarbie? - zagadnął przybliżywszy się łapiąc moją dłoń w swoją. - odchodzisz? już...? już mnie... - urwał lustrując mnie spojrzeniem. - przestań. - wydyszałam szeptem. bez słowa przyłożył dłoń do mojej lewej piersi. zaśmiał się pod nosem. - odchodzisz, chcesz odejść. tylko wciąż bije zbyt szybko, nie? - mruknął rozluźniając uścisk. - idź. no odejdź, na co czekasz? tak jak zawsze. tylko już nie wracaj, nie błagaj o powrót. przestań mnie kochać. - łza spłynęła po moim policzku. - Ty też przestań. - zacisnął pięści odwracając się w drugą stronę i wydając z gardła potworny jęk. - przecież wiesz... - ale zerwałam się już biegiem, ku przyszłości, z dala od Niego. z dala od miłości, która zabijała.
|
|
|
|
zajęcia artystyczne i na hasło 'abstrakcja' - narysowanie przeze mnie zajebiście oczojebnej tęczy, różowego jednorożca i wielgaśny napis 'ihaha'.
|
|
|
|
- przestań, przez Ciebie znów czytam od nową tą samą stronę! - wrzasnęłam na Niego odpychając od siebie. skierował wzrok w przeciwnym kierunku, minęłam kolejne akapity po czym przerzuciłam powoli kartkę. musnął pod stołem moje kolano, po czym zaczął sunąć po w górę moim udzie. - przepraszam, nie będę. - mruknął cicho opierając brodę o moje ramię równocześnie wypuszczając chmarę ciepłego powietrza na moją szyję. - mhm. - odburknęłam zatracając się w kolejnych słowach książki. - a tak nawiasem to... - zagadnął, a ja szturchając Go w żebra ogarnęłam jak niemożliwy potrafi być.
|
|
|
|
problem tkwi w tym, że w którymś momencie przestajesz próbować z pustym przekonaniem, że czucie czegokolwiek boli zbyt bardzo.
|
|
|
|
słucham jakiegoś badziewia, robię jakąś chorą pracę domową, która polega na odciśnięciu swojej stopy, nie ogarniam co mam wziąć jutro na zajęcia artystyczne, i nie chcę mi się schodzić piętro niżej po teczkę, i jest dość niemiło zważywszy na rozdzierający ból w plecach, nogach, a jedyną sensowną kwestią jest zadanie z matmy.
|
|
 |
|
- Nie masz jeszcze nikogo? Ja już w twoim wieku miałam trzeciego chłopaka.
- Ja nie idę na ilość to nie fabryka. Tego, którego kocham jest unikatem.
|
|
|
|
Kto zostawia oszalałą kobietę z tęsknoty ?
Tylko ten, który chce sprawdzić czy naprawdę go kocha.
|
|
|
|
Jak świat zrobi ze mnie dziwkę , to ja zrobię z niego burdel .
|
|
|
|
Żyj tak jakby konsekwencje jutra miały nigdy nie nadejść.
|
|
|
|
- Zapomnij o nim w końcu. To już dwa lata.
- Dobrze o tym wiem, ale on za każdym razem wpierdala się w moje życie z brudnymi buciorami, nie zdając sobie z tego sprawy.
-To wyczyść te plamy ze swojego serca i idź dalej.
- Tak tylko na te cholerne plamy nie działa nawet Vanish.
|
|
|
|
Gdy idąc na spacer widzisz osobę opartą o blok, myślisz sobie; szkoda mi go pewnie zostawiła, go dziewczyna lub nie może znaleźć odpowiedniej. Gdy widzisz grupkę osób myślisz; to pewnie przyjacielskie spotkanie. Gdy stoi ich dwoje myślisz; jak ja im cholernie zazdroszczę.
|
|
|
|
Doskonale wiesz jaki jest świat, ale nadal w niego nie wierzysz. Ironia losu czy co ?
|
|
|
|
Pokaż komentarze (2)
