 |
|
chyba nie umiałam już żyć. z dnia na dzień, coraz bardziej uświadamiałam sobie swoją beznadzieję. nie potrafiłam skupić się na najprostszych czynnościach. nawet oddychanie sprawiało mi trudność. w nocy miewałam koszmary, dławiłam się łzami, a rano z podkrążonymi oczami, siedziałam w parku, by jak największym łukiem omijać szkołę. wracając do domu spotykałam szczęśliwych ludzi, wtedy znów wszystko wracało. echo wspomnieć rozbijało się po mojej głowie. w myślach ciągle istniał on. choć był przeszłością, nie dawał o sobie zapomnieć. zdarzało się, że czasem uśmiechnęłam się, żeby uniknąć nawału pytań o samopoczucie. tak cholernie cierpiałam. nie radziłam sobie z niczym. / notte.
|
|
|
|
chciałabym złapać cię za rękę i czuć, że w dłoni mam wszystko. wszystko co mi teraz potrzeba do szczęścia. ♥ / notte.
|
|
|
|
- kim był dla Ciebie? zapytał. zamyślona wpatrywała się w okno, powstrzymywała się od płaczu mimo, że jej oczy szkliły się. - kim był? był moją duszą, podporą i nadzieją na lepsze jutro, odparła. wtedy pierwszy raz nie mogła powstrzymać łez. ona, twarda dziewczyna, licząca zaledwie kilkanaście lat. dziewczyna, która nauczyła się życia w tak krótkim czasie, dziś nie umiała, płakała za nim, tak jak małe dziecko, za pluszowym misiem. płakała z bezsilności. co dzień łudziła się, że nadzieja nie umiera, że jeszcze wróci, że będą szczęśliwi. nie wiedziała, że w jej przypadku, nadzieja skonała wraz z jego odejściem. / notte.
|
|
|
|
naprawdę zabolało wiesz? to co wydawało się przeszłością, zamkniętym rozdziałem, do którego nie wolno wracać, znowu uderzyło mnie w twarz. gdy dusiłam się płaczem, zrozumiałam, że ta przeszłość wciąż we mnie tkwi, że tam jest, że ciągle żyje. / notte.
|
|
|
|
zdarza mi się płakać, tak, że dławię się łzami. czasem śmieję się tak, że nie mogę normalnie oddychać. czasami udaję wesołą, choć w środku rozrywa mnie na tysiące malutkich kawałków, ale wiesz... nie mogę powiedzieć, że jestem szczęśliwa. mogę powiedzieć, że dążę do szczęścia ze łzami w oczach. / notte.
|
|
|
|
on całował mnie w policzek na powitanie. on przytulał, gdy płakałam i rozmawiał, patrząc mi głęboko w oczy. mówił, że jestem dla niego księżniczką, skarbem i osobą, bez której nie przeżyje. on mnie nie kochał. / notte.
|
|
|
|
spraw bym mogła Ci zaufać do końca, na zawsze. bo nie czuję się pewnie. troszcz się o mnie. muszę wiedzieć, że jestem Ci potrzebna. przytulaj mnie bez powodu, znienacka. ubarwiaj mi każdy dzień i całuj bez opamiętania. chcę wiedzieć, że znaczę dla Ciebie więcej niż wszystko. / notte.
|
|
|
|
chcę, żeby mnie kochał, żeby za mną biegał, żeby dzwonił, przychodził pod dom i był cholernie zazdrosny. chciałabym, żeby poszedł ze mną choćby do piekła, a ja? będę dla niego raz zła, a raz dobra. przecież nikt nie mówił, że będzie lekko. / notte.
|
|
|
|
nie był wszystkim. miałam jeszcze wiele innych ważnych dla mnie osób lub rzeczy. miałam rodzinę, przyjaciół, zainteresowania, marzenia i pasje, natomiast on, każdej czynności, każdemu dniu, nadawał sens. / notte.
|
|
 |
|
Bo kocham spędzać z nią wieczory i ranki, gdy krzyczy i gdy szepcze do mnie cicho.. Jest jak niezbędna część układanki, jak ma na imię? Nazywam ją muzyką.
|
|
 |
|
Ten świat jest stworzony z mądrości, doręczony by przeżyć, zamordowany i przekupiony. I gdy robi się w nim coraz ciężej, ja swoją uciążliwość odstawiam na bok.
|
|
|
|
Im głębsza blizna tym gorsza historia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
