 |
|
a teraz przytul mnie ten ostatni raz. chcę choć jedną chwilę spędzić szczęśliwie, przed tymi wieloma zapłakanymi nocami.
|
|
|
|
pokochaj mnie, będzie fajnie nam razem.
|
|
|
|
tak długo, jak był przy mnie, jak tulił mnie do siebie, byłam gotowa stawić czoła każdemu i wszystkiemu.
|
|
|
|
dostała od życia więcej niż mogła zapragnąć, teraz musi wybrać to, co najważniejsze.
|
|
|
|
wiedział, że gdyby coś się stało, oddałby własne życie za nią.
|
|
|
|
szukam cię na mapie gwiazd, które w kałuży łez odbijają się tak jasno.
|
|
|
|
co dzień budzę się w większym nieładzie. w męczącej tęsknocie. coraz gwałtowniejszej niechęci do przebycia kolejnego dnia. rozbitego na miliony, miliony słów.
|
|
|
|
usta odnajdują się i łagodnie walczą gryząc się w wargi, leciutko opierając języki o zęby, igrają wśród tego terenu, gdzie przelewa się tam i z powrotem powietrze, pachnące starymi perfumami i ciszą.
|
|
|
|
powiedz mi jeszcze. co tam u ciebie. opowiedz dokładnie, ze szczegółami, bo tęsknię.
|
|
|
|
może kiedyś będzie dobrze, na razie na szczęście najwidoczniej nie zasługuję.
|
|
|
|
któregoś dnia to wszystko przeminie. tak po prostu zapomnisz o wszystkich przykrościach, które cię spotkały, o złamanym sercu, o wszystkim co się stało, śnieg znowu obsypie wszystkie pagórki cichego miasta i odetchniesz z niespotkaną dotychczas ulgą w płucach.
|
|
|
|
a nagle z nieba spadły krople, ostre jak kant papieru, jakby wnikały do mojego wnętrza wyszarpując dotychczasową miłość.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
