|
Siedzę po zewnętrznej stronie parapetu z laptopem na kolanach, z kubkiem kakao w lewej dłoni.. Wdycham powietrze, a razem z nim samotność, czuję, jak cały mój ból rozkłada się na pierwiastki, uderzając w wewnętrzną powierzchnię twarzoczaszki.. Nie wiem co się dzieje, z trudem łapię oddech.. Jakby coś mi ciążyło na płucach, każdy wdech przyprawia mnie o zawrót głowy, prawa dłoń nieco drży, nie wiem czy to pod wpływem wiatru, czy inny czynnik tak na nią oddziałuje, serce - niby bije, ale słabiej z każdym uderzeniem.. Albo mi się tylko wydaje.. Coś się dzieje.. We mnie.. Zmienia się coś, tyle o aspekcie fizycznym.. Psychicznie? Jest gorzej, z każdym dniem upadam co raz niżej.. Nie mogę znieść już tej ciszy.. Zamykam oczy, widzę obrazy, które mnie przerażają.. Widzę wspomnienia, które jeszcze bardziej łamią mi serce.. Dzisiaj, jak z resztą codziennie od pewnego czasu, dostawałam niekontrolowanych ataków płaczu i paniki.. Kurwa. Nie chcę już być tą marionetką a nadal nią jestem../muszelkaaa
|
Dodaj komentarz
