 |
|
Paradoksalne, że przez te przyjemne wspomnienia cierpimy najbardziej.
|
|
|
|
Najgorsze jest to, kiedy musisz skończyć coś pięknego. Rozstać się z kimś, na kim naprawdę Ci zależy. Kiedy wbrew sobie mówisz 'żegnaj' mężczyźnie, którego pragniesz i potrzebujesz. Kiedy to właśnie TY musisz podjąć tę męską decyzję. Dlaczego? Żeby on nie powiedział tego pierwszy... Bo to po prostu nie ma sensu. Żadnego logicznego i kosmicznego stanu bycia. Pierdolone życie..
|
|
 |
|
Pozwól mi być małą i Twoją...pozwól mi być tą jedyną.
|
|
|
|
już nie robię sobie nadziei, będziesz to będziesz, nie to nie.
|
|
|
|
ostatnio wszyscy są szczęśliwi. tylko nie ja.
|
|
|
|
to nic, to tylko trochę uczuć..
|
|
|
|
I możesz wmawiać sobie, że on już nic dla Ciebie nie znaczy,
że bez niego jest Ci lepiej, że przecież w życiu jest tyle fajniejszych
i lepszych niż on. A gdy tylko na wyświetlaczu telefonu pojawi się znany,
lecz dawno usunięty numer serce zakuje jak nigdy dotąd.
A wraz z wiadomością wrócą wspomnienia.
|
|
|
|
Denerwuje mnie ten syndrom nadmiernego smutku. Ten stan, kiedy masz ochotę płakać, a dobijasz się jeszcze najsmutniejszymi piosenkami świata i wspomnieniami, których nie powinno być.
|
|
|
|
nawet nie wyobrażasz sobie mojej reakcji , jak do mnie pierwszy napiszesz.
|
|
|
|
Kochanie to nie jest tak, że nagle o tym zapomnę. Są rzeczy, które siedzą w człowieku na zawsze, żyją w nim nierozerwalnie, a ja już nie wiem jak o tym nie myśleć, gdy ciągle paradujesz mi przed nosem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
