 |
|
codzienne rozczarowania, nauczyły mnie, że zaufanie do losu jest absurdalne. niczym oddychanie bez udziału powietrza.
|
|
|
|
zaraz rzucę się na Ciebie i zacznę całować, bo nie mogę się powstrzymać. także ostrzegam na wejściu, żeby nie było.
|
|
 |
|
-Jesteś smutna? -Trochę, a skąd wiesz? -Widziałem to dzisiaj w twoich oczach.Ale mimo to uśmiechałaś się. Czemu? -Bo nie chciałam żebyś zamartwiał się moimi problemami.
|
|
|
|
- nie brakuje Ci go ? - chyba nie może brakować czegoś , czego się nigdy n
|
|
|
|
A Ty tak ufałaś ludziom.. Tak w nich wierzyłaś, a oni byli tylko dobrymi aktorami .
|
|
|
|
biegliśmy ile sił w nogach, bo złapał nas potworny deszcz. usiedliśmy pod jednym z drzew. właśnie wtedy, zauważyłam, że nasze oddechy, są niczym synchronizowane.
|
|
|
|
popatrz, jak trzęsą się jej ręce, gdy mówi o miłości. może wtedy, zrozumiesz.
|
|
|
|
przekroczyłam granicę, zanim została wyznaczona.
|
|
|
|
moja misja, zakończyła się niepowodzeniem. cel, okazał się chory na znieczulicę.
|
|
|
|
ograniczyło mi się pole widzenia. każdy mój oddech, skupia się na Nim.
|
|
|
|
życie jest niesprawiedliwe. przyznaję. nie dość, że złamałeś mi serce, to jeszcze poparzyłam się dzisiaj rano, pijąc moje ulubione kakao.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
