 |
Musisz iść wbrew przeciwnościom tego świata,
idź, nawet jak nie masz już do kogo wracać.
|
|
 |
Ja idę wciąż w miejsce to samo, chwytasz?
Jak mam nie iść, kiedy szkoda tracić życia, po prostu.
|
|
 |
Podobno ludzie wracają, gdy kończą im się miejsca, w które mogli uciec.
|
|
 |
Człowiek uczy się na błędach, własnych lub cudzych.
Nie chce już ich popełniać, a jednak musi.
|
|
 |
Mam szczęście do szczęścia, bo sercem patrzę.
|
|
 |
Poznajemy tysiące ludzi i nikt nas nie wzrusza. Aż w końcu pojawia się ta jedyna osoba. I odmienia nasze życie. Bezpowrotnie.
|
|
 |
człowiek automatycznie się uczył, że wszystko co wolno jest potwornie nudne, a ciekawe tylko to, co zabronione.
|
|
 |
Ze wszystkim sobię poradzę, ale sama się nie przytulę.
|
|
 |
Kłopot w tym, że kiedy człowiekowi bardzo zależy, to wszystko czuje dwa razy mocniej.
|
|
 |
nigdy nie przepraszaj za to, co czujesz. to jak przepraszanie za bycie prawdziwym.
|
|
 |
To kwestia wyboru czy chcesz mylić noc z dniem,
a jak mam się wykończyć to wiadomo kiedy, co nie?
Przeżyje swoje życie jakby było snem, śmiać się głośno, płakać cicho i tego trzymać się.
|
|
 |
Mówią jak zamkniesz oczy to świat jest lepszy,
a ja nie mam gdzie uciec, bo nic mi się nie śni.
|
|
|
|