 |
|
Ciągle drży moje serce, gdy pamięć przywołuje Ciebie...
|
|
|
|
Pachniał tak, jak powinna pachnieć miłość. ♥
|
|
|
|
Tęsknota za człowiekiem to najgorsza kara jaką można dostać od życia.
|
|
|
|
Do dnia, w którym Cię poznałam, miałam ochotę żyć tylko dlatego, że wierzyłam w Twoje istnienie. ♥
|
|
 |
|
Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz
wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie.
Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza
tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w
sobie.
|
|
|
|
Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz
wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie.
Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza
tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w
sobie.
|
|
 |
|
Miłość poznaje się po tym, że czyjegoś głosu pragniesz bardziej, niż ciszy.
|
|
|
|
"Spójrzmy na siebie i poudawajmy, że nic nas nie łączy."
|
|
 |
|
Po jakimś czasie spotykasz go i dociera do ciebie jak bardzo byłaś głupia, jak naiwnie wierzyłaś w niemożliwe, jak wiele musiałaś poświęcić by być tylko zauważoną. Widzisz go i uświadamiasz sobie jak wielkim błędem było go kochać, jak wiele przez to straciłaś i kim się stałaś. Rozmawiasz z nim i już wiesz, że się nie zmienił, że to nadal ten sam dzieciak, tylko o kilka lat starszy. Patrzysz mu w oczy i nie dostrzegasz w nich nic wartościowego, nic co mogłoby być warte uwagi, nic czym mógłby ci zaimponować. Uśmiechasz się, ale już wiesz, że jest inaczej. Serce nie wariuje na jego obecność, nogi nie uginają się, kiedy w powietrzu wyczuwalny jest jego zapach. Podajesz mu rękę i żegnasz się, i nie myślisz, kiedy znów będzie ci dane go spotkać, już nie czekasz na niego w tramwaju, nie wypatrujesz zza szyby autobusu jego sylwetki na ulicy, już nie chcesz. Było, minęło. [ yezoo ]
|
|
|
|
Czasem trzeba wzbić się ponad dachy ustalonych reguł i dać nura w to co inni nazywają szaleństwem.
|
|
 |
 |
Są też osoby bardzo „jak należy”. Spotykając się z nimi, pytamy: „Wszystko w porządku?” One odpowiadają: „W porządku”. Nie mogą powiedzieć nic więcej, ponieważ są więźniami samych siebie i społecznego jarzma. Nie mogą wypowiedzieć cierpienia, które je dusi i łamie. A my przechodzimy, nie zauważamy ich spojrzeń – świateł alarmowych, nie słyszymy ciszy ich krzyku, nie dostrzegamy nawet, że na barometrze ich serca wskazówka zatrzymała się na kreseczce „burza”. // Tim Guénard
|
|
|
|
jeśli ktoś cię obgaduje lub cię nie lubi, to najlepsze
co możesz zrobić to mieć to gdzieś, nic tak nie
wkurzy tych ludzi jak to
|
|
|
|
Dodaj komentarz
