 |
|
To rap z betonowych bloków i tych asfaltowych ulic
sypiących się kamienic dla tych starych podwórek.
|
|
 |
|
potem cecha THC mnie dopadła monotonii cień i kacze wiadra.
|
|
|
|
zajebiście reprezentowałeś zdolny śląsk w tej czarnej bluzie, i wielkich dresach. buty też miałeś w miarę dobre. no, i kurtkę - również. a uśmiech, oczy ? daj spokój, w końcu lecę na styl, nie ? / veriolla
|
|
|
|
zawsze stałam po Jego stronie. gotowa byłam zamordować tę pannę za Niego, i za ból jakim Go obdarzała. dziś ? najprawdopodobniej stanęłabym po Jej stronie. dlaczego ? poznałam Go , przejrzałam na oczy - widząc nie tylko zalety, a również wady, których o dziwo ma tak wiele. / veriolla
|
|
|
|
siedziałam z mamą w pokoju, rozmawiając o wszystkim i o niczym. śmiałyśmy się, bo jak zwykle przypomniałyśmy sobie jakąś dziwną sytuację. postanowiłyśmy oglądnąć film. włączyłam laptopa. na tapecie miałam Jego zdjęcie. mama spojrzała na mnie i napełniając kolejną lampkę wina spytała : ' co Cię właściwie z Nim łączy? '. zamilkłam. nie umiałam Jej odpowiedzieć na tak proste pytanie. nie umiałam przyznać się do tego , że przez moją głupotę już absolutnie nic. / veriolla
|
|
|
|
biorę bucha, głęboko w płuca. piję kolejną kolejkę - już nie za Ciebie. za siebie, za swoje szczęście - a Ty nie jesteś już jego definicją. / veriolla
|
|
|
|
nadal kocham manipulację. uwielbiam wpływać na uczucia ludzi, i ich postępowanie. to takie moje tyci hobby, które dodaje mi pewności siebie. / veriolla
|
|
|
|
to , że masz forsy jak lodu i nadzianych rodziców, nie oznacza , że możesz kupić miłość. i wiem , że to Cię boli najbardziej - bo tak bardzo chciałbyś ją mieć. / veriolla
|
|
|
|
mając sześć lat i widząc na ulicy typa Jego pokroju potrafiłam pociągnąć jedynie mamę za rękaw pytając krótko 'mamo, On jest zły, prawda?'. teraz patrzę na swoją rodzicielkę, która w rozmowie ze mną o Nim musi zmierzyć się z jednym zdaniem - 'kocham Go, przepraszam'. /
definicjamiloscii
|
|
|
|
mijał kolejny zimowy wieczór. siedziała na kanapie przed kominkiem, w ciepłym swetrze naciągniętym na kolana. w ręku trzymała gorące kakao. w domu nikogo nie było, a za oknem szalała zawieja. patrzyła w ogień myśląc nad tym dlaczego On wciąż milczy. nie potrafiła zrozumieć tego człowieka, Jego toku myślenia, sposobu życia - niczego. niszczył ją. wypalała się, tak samo jak ten cholerny ogień w kominku. w Jej sercu było coraz zimniej , coraz mniej uczucia, coraz więcej nadziei, która zdawała się być jak wiatr, który roznosi ogień na różne strony, ale mimo wszystko - przygasa go. gasła, przez mężczyznę swojego życia, którego tak bardzo kochała. / veriolla
|
|
|
|
nie mów mi tego - bo ja tego nie zniosę. milcz, jeśli masz mi powiedzieć akurat o tej formie szczęścia. / veriolla
|
|
|
|
Dodaj komentarz
