 |
|
I jesteśmy teraz te kilkadziesiąt kilometrów od siebie, ogarnięci samotnością i tęsknotą. Wińmy za to nasze oczy, które tylko w sobie nawzajem odnajdywały zrozumienie. Wińmy nasze usta, które tylko będąc blisko siebie pobierały łapczywie powietrze, jakby okazywały chęć do życia. Wińmy nasze ciała za to, że lubiły sposób, w jaki sie dotykaliśmy. Wińmy palce, którymi tak bezwiednie i bez ustanku błądziliśmy bo swoich ustach. Wińmy też nasz ramiona dające ukojenie wszelkim zszarpanym nerwom i wińmy nasz dłonie ocierające się o policzki. Wińmy nasze szepty, którymi błagaliśmy o kolejny pocałunek. Wińmy nasze płytkie oddechy, które najlepiej obrazował jak blisko lubiliśmy być. Wińmy wszystko za czym tęsknimy. Wszystko, czego brak sprowadza na nas samotność.|k.f.y
|
|
 |
|
To nie odległość jest problemem, a dystans miedzy nami i naszą codziennością.| k.f.y
|
|
 |
|
w życiu nie znoszę niesprawiedliwości. jestem zmuszana do robienia prawie wszystkiego, czego nie lubię. na to, co kocham, wiecznie brakuje czasu. / tonatyle
|
|
 |
|
życie jest jak nauka. nie lubisz tego, ale mimo to musisz wstać następnego dnia i zapieprzać na nowo. / tonatyle
|
|
 |
|
czasem najlepiej byłoby nie wstawać z łóżka. jest cieplejsze i bardziej wyrozumiałe od niejednego człowieka. / tonatyle
|
|
 |
|
byłabym szczęśliwa, gdybym żyła w dawnych czasach. obecne przynoszą same rozczarowania. / tonatyle
|
|
 |
|
uciekamy przed siebie, jednak najczęściej odnawiamy bóle z przeszłości. / tonatyle
|
|
 |
|
pogubiłam się w swoich myślach, pragnieniach i smutkach. błądzę co chwilę szukając wyjścia, jednak ciągle pozostaję w towarzystwie czterech ścian. / tonatyle
|
|
 |
|
chcę jedynie zaznać choć troszkę radości, chociaż troszkę szczęścia. / tonatyle
|
|
 |
|
moja przeszłość opiera się na samych cierpieniach, teraźniejszość na brakach, a przyszłość na niewiadomych. / tonatyle
|
|
|
|