 |
|
miłość przezwycięży wszystko.
|
|
|
 |
Słowa są naprawdę magiczne. To takie banalne, że jedno słówko może dodać nam skrzydeł, by po chwili trafić w nasz czuły punkt. Może czasami warto wcześniej przemyśleć, to co chcemy powiedzieć, bo możemy nieświadomie zranić osobę, na której nam naprawdę zależy. Mówię czasami, bo jesteśmy na tyle wyrachowani, żeby robić to celowo. Jesteśmy cholernymi egoistami i z każdym zadanym ciosem, zbiera się w nas ta okropna radość i duma, nie wiadomo z czego, bo ona tylko świadczy o naszej głupocie, ale robimy to; ranimy kolejne nam bliskie osoby i pozwalamy, by nasz (kiedyś) wspólny świat rozpadł się na malutkie elementy, które będzie bardzo ciężko poskładać, odbudować, cokolwiek. / mlejsi
|
|
|
|
samotnosc wcale nie jest taka zla, da sie do niej przyzwyczaic.
|
|
|
|
momentami nienawidzę sama siebie, za niewypowiedziane słowa oraz za te których powiedzieć nie powinnam, za nie
wykorzystane sytuacje oraz za to że niektóre z nich tak perfekcyjnie zjebałam. / blogspot
|
|
|
|
'mam wyjebane na ludzi, ktorzy pamietaja o mnie, tylko jak cos chca.' / fb
|
|
|
|
no cóż, trudno nie tęsknić za tymi, których już nie ma. śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą.
|
|
|
|
to cos w rodzaju najwspanialszej przyjazni, bo jest przy mnie zawsze.
|
|
|
|
Wroc jak juz bede wazniejsza od calej reszty.
|
|
|
|
to nie kwetia tego, ze nie chce, czy nie moge, po prostu juz nie jestem 'uzalezniona' od nich, nie lacze z nimi swojej dalekiej przyszlosci, i pewnie gdy wyjechalabym na kilka miesiecy, nieliczni by sie spostrzegli a ja za nielicznymi bym zastesknila.
|
|
|
|
Nie ważne ile czasu, poświęcenia, ile siły i strachu kosztuje mnie spełnianie własnych marzeń, czy uszczęśliwianie innych, i tak nikt tego nie zrozumie. Nie ma perfekcyjnych związków, cudownych zakończeń i przyjaźni na całe życie. Przyjaźń to w ogóle względne zjawisko. Raz jest i możesz dać sobie za nią rękę uciąć, a raz jej nie ma i nie możesz powiedzieć nawet 'cześć'. / kogos
|
|
|
|
dobrze, że jesteś zastępujesz wszystkich tych, juz którzy odeszli.
|
|
|
|
każdego dnia spędzam samotnie wieczory, z wielkim dystansem pochodzę do ludzi, nie ufam już nikomu, nie mam osoby, której mówię wszystko, zamykam się, nie chce żeby ktoś widział podpuchnięte oczy i rozmazany tusz, nie chce żeby postrzegali mnie jako słabą, przecież niby jestem silna i się nie poddaję, prawda jest zupełnie inna. kiedyś było inaczej, ludzie, za którymi skoczyłabym w ogień, dziś powoli znikają, każde spotkanie z ludźmi sprawia mi trudność, bo muszę się uśmiechać by uniknąć tych pytań, nie ma już nikogo kto mnie rozumie. powoli trace wszystko.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
