|
` kiedy myślałam , że nie zdarzy się już nic. Nic złego, nic dobrego. Kiedy myślałam, że jedynie śmierć może mnie uwolnić od tej całej bezwładności. Wtedy pojawiłeś się Ty. Odbudowałeś moje życie, nadałeś mu sens. Wzywałeś dla mnie słońce , abym się rano obudziła i wsadzałeś na niebo księżyc , aby móc utulić mnie to snu pod gwieździstym niebem. Kiedy upadałam podnosiłeś mnie. Od nowa nauczyłeś mnie "chodzić". I kiedy tak dorastałam od nowa w Twoich ramionach nagle mnie porzuciłeś. Zostałam sama bez kogoś kto mógłby dalej poprowadzić mnie przez ten cały tor przeszkód złożony z ludzkiego bólu i cierpienia. / abstractiions.
|
Dodaj komentarz
plusik
