 |
|
When you're unhappy, everything in your life seems pointless. / tonatyle
|
|
|
|
Zazdroszczę ludziom, którzy wiedzą, dokąd zmierzają. Ludziom, którzy wędrują wybraną ścieżką i są jej pewni. / tonatyle
|
|
|
|
Potem płakałam, ponieważ zbyt dużo myślę, zbyt dużo chcę i zbyt dużo martwię się o przyszłość. / Brittainy C. Cherry
|
|
|
|
Uszy najłatwiej zatyka się myślami [...] / Filip Zawada
|
|
|
|
Im piękniejsza była miłość, tym dłuższe będzie cierpienie, kiedy ta miłość się skończy. / Federico Moccia
|
|
|
|
I can go days without talking to you, months without seeing you, but not a second goes by that I’m not thinking about you. / Anurag Prakash Ray
|
|
|
|
So, here I am, all by myself, thinking of you – no one else. There’s a feeling inside and as hard as I try, it just won’t go away. / Angel Hema
|
|
|
|
Są ludzie, z którymi spędzasz znaczną część życia i nie przynoszą ci nic. Nie oświecają, nie żywią, nie dodają skrzydeł. I tak masz szczęście, jeżeli nie niszczą cię powoli, uczepieni twoich kostek, wysysając z ciebie krew.
I są tacy, których się mija, ledwie zna, a mówią jedno słowo, zdanie, poświęcają ci minutę, pół godziny i zmieniają bieg twojego życia. Niczego od nich nie oczekiwałaś, ledwie ich znałaś, przyszłaś lekkim krokiem na spotkanie, a jednak gdy rozstajesz się z tymi zadziwiającymi ludźmi, odkrywasz, że otwarli w tobie jakieś drzwi, uruchomili jakiś spadochron, obudzili energię, jaką jest pragnienie, i dzięki niej przekroczysz granice samej siebie. I nigdy już nie będziesz się czuła jak źdźbło trawy, będziesz tańczyła na chodniku, a twoje ramiona sięgną nieba. / Katherine Pancol
|
|
|
|
"We can judge the heart of a man by his treatment of animals". / Immanuel Kant
|
|
|
|
Czasami Cię jeszcze szukam w nieodebranych połączeniach. / Katarzyna Wołyniec
|
|
|
|
Chyba jednak nie warto o mnie walczyć. Nikt nigdy tego nie robił. / net
|
|
 |
|
- Czy kogoś albo czegoś brakuje Ci w twoim życiu, abyś była szczęśliwa? - Tak, zdecydowanie, brakuje w moim życiu kilku ważnych dla mnie osób. Niektóre z nich już nie żyją, inne są niedaleko, lecz nie tak blisko, jak bym tego chciała. Czasami do szczęścia brakuje mi jakiejś pewności siebie, niewidzialnej ręki, która popchnie mnie do przodu i szepnie, że dam sobie radę. Może właściwie tkwię w jakimś błędnym kole, w którym brakuje kogoś, kto był bliski i potrafił dać mi siłę? [ yezoo ]
|
|
|
|
Dodaj komentarz
