 |
|
Dzisiaj wykazałam się szaleńczym brakiem realizmu. W żaden sposób nie udało mi się prowadzić rozmów towarzyskich.
|
|
|
|
Czarne myśli, które jeszcze kilka sekund temu wypełniały mój umysł, wydają mi się bardzo odległe i tak czuję się zaskakująco dobrze.
|
|
|
|
Może odpowiedzi są nieważne. Może istotne jest tylko, żeby zadawać pytania. Nie zakładać niczego z góry.
|
|
|
|
A jeśli nawet teraz rozpłakałabym się ? A co tam. Już tyle razy w tym tygodniu zrobiłam z siebie idiotkę, że jeden raz więcej nie zaszkodzi.
|
|
|
|
Nie chcę więcej żadnej nadziei. Nie chcę wierzyć, że gdzieś na świecie jest lekarstwo albo metoda, czy guru, który potrafiłby wyzwolić mnie od lęku. Ja po prostu chciałabym nauczyć się umierać.
|
|
|
|
Wróciłam. Usiadłam i zaczęłam płakać. Czy to z powodu bezsilności, którą czułam coraz bardziej, czy przez brak kontaktu z ważną osobą ?
|
|
|
|
Nie ma chyba nic gorszego niż ponoszenie konsekwencji własnego braku wyobraźni.
|
|
|
|
' Dziś jestem przekonana, że nikt nikogo nie traci, bo nikt nikogo nie może mieć na własność. I to jest prawdziwe przesłanie wolności: mieć najważniejszą rzecz na świecie, ale jej nie posiadać.'
|
|
|
|
Jak zrozumieć drugiego człowieka, kiedy każdy jest inny ? Wystarczy zaakceptować tą jego 'inność' ?
|
|
|
|
''Lista normalności: -mówienie ''próbowałam, chociaż to nieprawda''.' - P.Coelho
|
|
|
|
łzy napływają mi do oczu, ale cóż, spodziewałam się tego, więc podnoszę głowę i pozwalam im płynąć.
|
|
|
|
śmierć to dla ludzkiego umysłu przedziwne, przerażające pojęcie, dlatego człowiek od początków swojego istnienia próbuje oswoić towarzyszący jej strach.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
