 |
|
cztery ściany, pusty pokój, wewnątrz serca samotność...
|
|
|
|
mijać takich wszystkich, którzy nie wiedzą po co żyją. może niech się zastanowią, ja tym czasem żyje chwilą.
|
|
|
|
kilkanaście lat wstecz - podwórko mała piaskownica w niej bawiące się dzieciaki o nieskażonych licach, szara ulica.
|
|
|
|
tutaj gdzie jestem mam swoje szczęście swoich ludzi pomocne ręce i nie chce nic więcej.
|
|
|
|
łańcuch pęka jak przecięta wstęga, tylko prawdziwa przyjaźń to potęga.
|
|
|
|
jak sytuacje w których wychodzi złość bo wygrywa z tą drugą stroną, wypowiadam wtedy słowa które bolą.
|
|
|
|
w szeleście kropli pochopnych wyborów tracimy resztkę koloru.
|
|
|
|
wspomnienia powracają tak jak wraca ta pętla.
|
|
|
|
każdy dzień należy do tych dni niezapominanych.
|
|
|
|
jestem z tymi którzy nadal są ze mną.
|
|
|
|
tamtego dnia również myślałem o tym samym, żeby odebrać nadzieje mamy.
|
|
|
|
nie dostaniesz do niej obsługi instrukcji, konkurencja sabotażem dąży do samodestrukcji.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
