 |
|
Kocham całować czubek jego nosa i uśmiecham się za każdym razem, gdy szykuję mu śniadanie. Uwielbiam smak każdego kawałka jego ciała i światło księżyca odbijające się na nim, gdy leży w negliżu. Jego zapach rozpoznam wszędzie, bo pachnie mną, a ja pachnę nim. Należymy do siebie.
|
|
|
|
Twoja obojętność, moje łzy. Przeszłość jak weneckie lustro odgradza nasze życie, które niegdyś spędzić mieliśmy nie dalej od siebie, niż na wyciągnięcie palców.
|
|
|
|
Narysowałam Cię na kartce papieru z myślą, że gdy naniosę na Twe włosy odcienie miodu i pszenicy, że gdy użyję błękitnej kredki do Twoich oczu - ożyjesz. Staniesz obok, tak po prostu, jak gdybyśmy znali się od zawsze i powiesz: "Jestem i już nigdy nie odejdę".
|
|
|
|
Pozwól mi raz ostatni dotknąć Twojej delikatnej skóry muśniętej wiosennym słońcem. Pozwól mi poczuć przeszywające całe ciało dreszcze gdy Cię całuję. Pozwól roztopić się w Twoich ramionach i poczuć że znów jesteś mój... raz ostatni.
|
|
|
|
nie mów mi, że gdyby nie ona to bylibyśmy razem. nie chcę żyć ze świadomością, że miałam szansę na szczęście, ale nie miałam szansy na jej wykorzystanie.
|
|
|
|
wychodząc późnym wieczorem ode mnie, wyszeptał jeszcze, że bardzo mnie kocha. byłam szczęśliwa, mega szczęśliwa. pocałowałam go najczulej jak potrafiłam, a on, znikając gdzieś za drzewami nigdy więcej się nie pojawił.
|
|
|
|
Za każdym razem obiecuję sobie, że nie pozwolę, by mężczyzna znów mnie zranił. Za każdym razem jednak spotykam kretynów i nie jestem w stanie nic z tym zrobić.
|
|
|
|
w końcu znalazł się ktoś, dla którego byłabym w stanie poświęcić moje poranne picie zielonej herbaty, zaraz po przebudzeniu. poświęciłabym, gdyby nie fakt, że On już posiada osobę, która się dla Niego poświęca
|
|
|
|
dzisiaj zrozumiałam, że świadomość bycia nikim od samego początku jest znacznie lepsza, niż złudne nadzieje i te rozpaczliwe rozczarowania w rezultacie własnej naiwności.
|
|
|
|
później może zabrać mnie karetka. lekarz oznajmi zgon. w kilkanaście sekund dotrze do Ciebie ta wiadomość. ktoś Ci powie jak mu przykro i zaoferuje pomoc. nie uwierzysz w te słowa, nie zechcesz wierzyć, że mnie już tu nie ma.
|
|
|
|
wyobrażam go sobie z nogami opartymi na biurku, rozpiętym kołnierzykiem, krawatem zarzuconym na ramię. dobrze wygląda w garniturze. cóż wygląda dobrze we wszystkim. i bez niczego też.
|
|
|
|
Piszę do Ciebie i błagam o spotkanie.. Zniżam się do poziomu chodnika, bo potrzebuję Ciebie, Twojego wsparcia, silnego ramienia... Problemy, problemami nasiąknięte...Jestem roztrzęsiona, makijaż już dawno spłynął... a Ty? Ty odpisujesz jakby chodziło o spotkanie z prawnikiem "coś wymyślę, znajdę czas" ...i płaczę coraz bardziej i nie wiem sama czy bardziej przez problemy, czy przez Ciebie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
