 |
"Nie umiem, nienawidzę się rozstawać. Z nikim i z niczym, co niechcący pokochałem."
|
|
 |
"Ona taka jest, prawda? Potrafi otwarcie mówić, co czuje i jak kocha. Umie też pisać o tym piękne listy równymi, nieco dziecinnymi literami.
Jest taka delikatna w wyrażaniu oczekiwań. Gdy chce, żebyś ją zaprosił do kina, pyta: “Kiedy ostatnio byłeś w kinie”, prawda?
Ma się ochotę ją często przytulać, a nawet gładzić po głowie. Łatwo ją zranić, ale jest w niej ta szczególną wrażliwość, która nie pozwala zrobić jej krzywdy… nikt nie depcze delikatnych kwiatków. Nie są jej potrzebne kolce, chociaż czasami wydaje się piękniejsza i bardziej dumna niż róża. Jest przy tym w niej coś ujmująco dziecinnego. Czasami to gubi mężczyzn.
Czemu tego nie doceniłeś?"
|
|
 |
"Znam ludzi, którym życie upłynęło nad rozmyślaniami o tym, co było wczoraj i co będzie jutro i nigdy nie cieszyli się tym, co mają dziś. Nie ma co myśleć o przyszłości, skoro teraźniejszość jest taka krótka."
|
|
 |
najgorszą i zarazem najlepszą opcją przy niezdecydowaniu jest wziąć obie rzeczy. / tonatyle
|
|
 |
zanim obrazisz kogoś z nadwagą, zastanów się dwa razy. ponieważ nad ciałem da się popracować, nad chamstwem już niekoniecznie. / tonatyle
|
|
 |
kiedy naprawdę kogoś kochasz, ale nie jest
między wami dobrze, dopiero wtedy poznajesz
czym jest prawdziwa tęsknota, ból i wola walki. /
tonatyle
|
|
 |
zawsze uważałam, że zwierzęta są cenniejsze od ludzi. gdy kochają, są przy tym trwałe i ufają bezgranicznie. nieważne co zrobisz, zawsze przy Tobie będą. choćby miały cierpieć i być w tym osamotnione, tkwią w tym. nie znikają jak ludzie. nie rozkochują jednego dnia by drugiego odejść. kiedy płaczesz, próbują Cie pocieszyć, a nie odwracają się obojętnie. nie zasługują na cierpienie, choć tak często są na to narażane. / tonatyle
|
|
 |
jeśli zastanawiasz się, ile smutku ktoś w sobie nosi, przyjrzyj się jego oczom. / tonatyle
|
|
 |
najgorsze uczucie, gdy oczom brakuje łez, ustom iskry by unieść kąciki, rękom sił, sercu wiary a duszy życia. / tonatyle
|
|
 |
chciałam go jedynie zobaczyć, dotknąć i cieszyć jego obecnością. niestety on miał inne pragnienia i tak oto zostałam z niczym. / tonatyle
|
|
 |
czuję się, jakbym żyła pośród cieni. zniknęli ludzie, z którymi kiedyś dzieliło się wszystko. kolory zblakły, a ukochany widok od czasów dzieciństwa stracił swój urok i czar. jakby sens krążył gdzieś w powietrzu, ale na tyle wysoko, żebym nie mogła go dotknąć. / tonatyle
|
|
 |
jedyne czego naprawdę pragnę, to być jedną z tych, które budzą się bez zmartwień przy promieniach porannego słońca i śpiewają przy śniadaniu optymistyczne piosenki. żyją pełną piersią, nie przejmują się ludźmi, potrafią kontrolować uczucia i dostrzec w świecie najmniejsze dobro. / tonatyle
|
|
|
|