 |
|
Wybacz, ale dzisiaj jestem nie do wyjścia. Dziś nie wyglądam, nieczynna jestem, chyba też trochę nie żyje. Może jutro.
|
|
|
|
Przecież to takie naturalne, kochać czyjeś oczy, zachwycać się nimi codziennie i tonąć w nich za każdym razem.
|
|
|
|
Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze pomówić, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak dzielny, czasami czuje się bardzo samotny
|
|
|
|
Ranimy się, kłócimy i krzyczymy czasem zbyt głośno niż jest to potrzebne, a gdzieś między to wplatamy miłość i wiarę w to, że każdy dzień jest kolejną cegiełką umacniającą mur, który nazywamy naszym wspólnym życiem.
|
|
|
|
Nie każda kobieta oczekuje od faceta, że bedzie kupować jej buty, czy cos innego, bo ja osobiscie krepuje sie jak chlopak cos mi stawia, bo sponsora nie szukam. Po prostu lubimy czuć się kochane, ale można okazywać to w inny sposób.
|
|
|
|
Nie każda kobieta oczekuje od faceta, że bedzie kupować jej buty, czy cos innego, bo ja osobiscie krepuje sie jak chlopak cos mi stawia, bo sponsora nie szukam. Po prostu lubimy czuć się kochane, ale można okazywać to w inny sposób.
|
|
|
|
Uważam, że lepiej od razu mówić, wyjaśniać, niż potem żałować. Tego też nauczyła mnie moja mama. Przypominała: Dzień należy kończyć tak, jakby miał być twoim ostatnim
|
|
|
|
Z Tobą choćby pomilczeć jakże jest ciekawie. Gdy siedzisz cała piękna przy swojej małej kawie. I podnosisz filiżankę nie nazbyt wysoko, jakbyś chciała sprawdzić czy jest jeszcze po co. Włosy twe kochane, oczy twe kawowe jakże Cię podziwiam w tej cichej rozmowie
|
|
|
|
Bo w życiu trzeba robić co się chce, i to co komu się podoba. A nie patrzeć na innych i być kolejnym popierdolonym klonem bez swojego zdania..
|
|
|
|
Ból sprawia, że jesteś silniejsza. Łzy sprawiają, że jesteś odważniejsza. Złamane serce sprawia, że jesteś mądrzejsza. Alkohol zaś sprawia, że nie musisz pamiętać o żadnej z tych bzdur.
|
|
|
|
Doświadczenie nauczyło mnie, żeby nigdy nie próbować kontrolować drzwi do własnych uczuć. Są zawsze otwarte. Jeśli ktoś będzie chciał wejść, a drzwi będą zamknięte, wyważy je. Jeśli będzie chciał jednak wyjść - wyjdzie oknem. Chcesz wejść? Zapraszam. Chcesz wyjść? Odprowadzę Cię. Ludzie przychodzą i odchodzą, nie jesteśmy w stanie nad tym zapanować.
|
|
|
|
Spytaj się człowieka, który nie ma rąk, jak to jest móc przytulić ukochaną osobę. Ślepca, jak to jest móc widzieć piękno otaczającego go świata. Niemowę, jak to jest móc krzyczeć z radości. Kalekę na wózku, jak to jest móc biec przed siebie bez celu. Głuchego, jak to jest móc słyszeć radosny świergot ptaków co dnia. Bezdomnego, jak to jest móc wyspać się w ciepłym łóżku. Głodnego, jak to jest móc być najedzonym do syta. Sierotę jak to jest mieć rodziców. A potem spytaj siebie, jak to jest doceniać to, co się ma, jak to jest kochać swoje życie. Więc doceniaj co masz. Doceniaj bo to ważne.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
