 |
|
chciałam tylko pięciu minut z dwudziestu czterech godzin. dwóch liter z potoku słów. jednego zerknięcia, spośród setek ukradkowych spojrzeń. znów chciałam zbyt wiele.
|
|
|
|
wiesz...właściwie to nie wiem, czy jeszcze może być gorzej...
|
|
|
|
mam nadzieję, że kurwa w nocy też nie możesz spać. że męczą cię myśli o mnie... że tęsknisz za mną chodź w połowie tak bardzo jak ja za tobą...
|
|
|
|
chciałabym to zmienić, ale nie potrafię... miałeś tak kiedyś?
|
|
|
|
wiem, że gdzieś tam w środku swojego serca pamiętasz mnie.
|
|
|
|
i nadal czekam na ukojenie mojego niepoprawnego stanu tęsknoty...
|
|
|
|
bo tu nie chodzi o to, że bym nie chciała...tu chodzi o to, że się boję....boję się tego, że będziesz taki sam jak reszta tych, których kochałam...
|
|
|
|
bo to jest właśnie ta cholerna sprawiedliwośc, która cieszy się z każdej twojej porażki...
|
|
|
|
nie jest dobrze i nie będzie dobrze już raczej. co z tego... kogo to obchodzi ze płacze. co z tego... nie ma szczęścia jest tylko zamęt. kolejna słona łza rozpuszcza atrament...
|
|
|
|
nie rozumiem. wytłumacz mi czemu jesteś tak zimny. czemu nie potrafisz ze mną porozmawiac. czemu traktujesz mnie jak cholerną przeszkodę. czemu unikasz mojego wzroku...i czemu do cholery przede mną uciekasz...?
|
|
|
|
sprawiedliwość na tym świecie jest dość prosta- ktoś musi cierpieć, żeby ktoś inny był szczęśliwy.
|
|
|
|
siedze i pisze. smutek wplątał się w ciszę...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
