 |
|
lubię moje fazy, kiedy budzę się o czwartej sądząc, że spanie to czynność zupełnie pozbawiona sensu. lubię odpisywać wtedy na Twoje wiadomości czekające na mnie już od kilku godzin w skrzynce odbiorczej. lubię Twoje wkurwienie, bo wciąż zapominasz zmienić dzwonka przychodzącej wiadomości, a obecny brzęczy na cały dom.
|
|
 |
|
Dziś od 23 podobno łatwo zaobserwować spadające gwiazdy. Warto pomyśleć sobie jakieś życzenie. Moim życzeniem jesteś Ty. Więcej nie zdradzam, bo się nie spełni. ;)
|
|
|
|
Tak bardzo chciałabym nie mieć tej wiedzy jaką mam. Nie chciałabym wiedzieć o której wstajesz i kładziesz się spać, jaką kawę pijasz, co robisz popołudniami i dlaczego codziennie wieczorem patrzysz w niebo. Wolałabym poznać Cię na nowo - od zupełnie innej strony, byś nigdy w życiu mnie tak nie zafascynował. / veriolla
|
|
|
|
Dlaczego cały mój świat mieści się w Twoim pieprzonym imieniu i nazwisku? / veriolla
|
|
|
|
Tęsknię za Twoimi ustami.
|
|
|
|
najgorszym momentem naszej znajomości było to spotkanie się kilka miesięcy po rozstaniu, gdy podczas rozmowy tuż po wymienieniu się podstawowymi informacjami, jak leci, jak szkoła, jak w domu - wyrwało mi się to cholerne pytanie o to, co najbardziej we mnie kochał. i Jego odpowiedź, kiedy wymieniał kolejno moją bezpośredniość, odwagę, pewność siebie, a zarazem wrażliwość i wielgaśne serce, aż w końcu przeszedł do takich banałów jak wgłębienie w nadgarstku, czy sposób w jaki uwydatniały się moje mięśnie, kiedy chodziłam - w efekcie łamiącym głosem podsumował wszystko tylko rozdzierającym 'wszystko w Tobie kochałem. kurwa, najbardziej'.
|
|
|
|
żegnaj, pa, fajnie było? no chyba kpisz.
|
|
|
|
odbieram wrażenie, że chmara dymu nikotynowego przysłoniła Ci pogląd na życie, na mnie, na to, co niegdyś było ważne. hej, to ja, 'Twój aniołek'.
|
|
|
|
pamiętasz jak złapałeś mnie w talii, gdy równocześnie wyszliśmy z sąsiednich pokoi nazywając pierdołą, bo już po godzinie pobytu w pensjonacie - rozwaliłam sobie kolano? pamiętasz swoje specjalne chodzenie tuż za mną, żeby tylko deptać mi po butach? rozmowy na szlakach, narzekanie na upał i śmiech z faz wspólnego kumpla, który udawał bielika? pamiętasz te wyuzdane propozycje, kiedy stojąc na pomoście ściągałeś z siebie koszulkę po czym krzycząc, że teraz moja kolej? a to, jak obserwowałam Twoje perfekcyjne ruchy podczas gry w bilard, czy noc, kiedy siedziałam ze łzami w oczach, gdy Ty byłeś obok z nieobecnym wzrokiem zagryzając wargę? bo ja tak, niestety.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
