 |
|
wmawiają nam, że w naszych dłoniach jest los ludzkości
|
|
|
|
pamiętasz? razem na zawsze, razem do piekła.
|
|
|
|
szykuję nam piękny pogrzeb
|
|
|
|
wyszedłem, obrączka w literatce po setce
|
|
|
|
to fikcja nie magia, wieczność pryska jak bańka
|
|
|
|
czekałem aż będziesz wolna..
|
|
 |
|
A potem, dużo później zostaniesz sama, z dziurą jak po kuli, i możesz wlać w tą dziurę dużo, bardzo dużo mnóstwo cudzych ciał, substancji i głosów, ale nie wypełnisz, nie zamkniesz, nie zabetonujesz.
|
|
|
|
drogi, które miały nas doprowadzić do siebie okazały się tymi które rozłączyły na zawsze, serca, które miały bić jednym rytmem, stały się oddalonymi pustkami.
|
|
|
|
niektóre piosenki, gdy ich słuchamy, samotnie, po prostu bolą.
|
|
|
|
prędzej czy później to wszystko wróci, to co tak nagle wypadło nam z rąk.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
