 |
|
Daj mi muzyki, nalewaj drinki, pole marysi, skręt mnie dotlenia, palimy kijki, płoną głośniki, pole marysi jest do skruszenia.
|
|
 |
|
Drażni mnie pieprzenie, że coś silniejsze od Ciebie nie daje Ci wziąć się za siebie, czy spełnić marzenie i czasem sam siedzę nie mając siły iść dalej, ale mogę coś z tym zrobić lub robić z siebie ofiarę.
|
|
 |
|
Męczą, lub dają odpocząć - są twoje. Czasem ukojenie, czasem paranoje. Sny, nawet gdy są złe, to się budzisz. Możesz w nich kochać lub mordować ludzi. Krzywe odbicie w witrynie twego ducha. Są twoje - tajne, nie jawne jak życie. Tu wszystko dzieje się naprawdę.
|
|
 |
|
Tak balować to nasza Achillesowa pięta, my w oparach skręta, wam opada szczęka, tyle tu tego wszystkiego ze trudno się opamiętać.
|
|
 |
|
przy Tobie mógłbym umierać, i to choćby od zaraz.
|
|
 |
|
Mam gruby melanż w planie, nie kulturalnie ziomuś.
|
|
 |
|
Koniec końców nie chcę pozytywnych wspomnień, bo zostawiają w głowie mi Twój fałszywy portret.
|
|
 |
|
Upijam się z samotnością, bo świat się sprzedał. Dziś gardzę większością, bo nikt mi nic nie dał. Głowę mam wolną od spraw i dlatego zbijam piątkę z nicością, mamy wiele wspólnego. Wdycham ten piękny stan jak powietrze i cisza mnie zna, zmieniam się dla niej na lepsze.
|
|
 |
|
Usiądź na chwilę, skup i posłuchaj, opowiem Ci o tym jak przestałem ufać.
|
|
 |
|
Ile jeszcze możesz dać od siebie, nim zabijesz wszystko w sercu?
|
|
 |
|
dwie tęczówki paraliżujące wszystkie zmysły.
|
|
 |
|
I szukając szczęścia może niechcący się z nim rozstałeś..
|
|
|
|