 |
|
złamać wszelkie zasady. robić coś, co by do głowy wcześniej nie przyszło. smakować życie.
|
|
|
|
ciesze się, , ze w pore powiedzialam sobie 'dosc.'
pierwszy krok zrobilam, obym nie cofnela nogi, tylko dostawila do pierwszej tą drugą. bo na jednej bardzo latwo sie zachwiac i ponownie upasc.
|
|
|
|
rozbiłam się tylko, wciąż mówię dwieście słów na sekundę, i uśmiecham się do nieznajomych..
|
|
|
|
ale wcześniej przespała się z nim, zostawiła z tym idiotycznym wyrazem na twarzy , który zdawał się krzyczeć 'jestem złamanym sercem...'.
|
|
|
|
nie mów mi, że mam walczyć o swoje, bo nic tu nie jest moje, wszystko jest obce i zawsze obok a nie przy mnie.
|
|
|
|
jesteśmy zbyt głupie by to zrozumieć i zbyt zapatrzone w siebie by się nawzajem ratować, ale przynajmniej jesteśmy w tym wszystkim ciągle razem.
|
|
|
|
i przychodzi taki moment, że nie potrafisz wyjść do knajpy
i pijesz w domu, do lustra.
|
|
|
|
znasz mnie z czterech liter mojego imienia, skłonności do autodestrukcji i podatności na nałogi.
|
|
|
|
kolejny banał, mamy siebie na chwile i znów odgrywamy ckliwe pożegnanie, pogrążone w głęboko czarnym pożądaniu.
|
|
|
|
mi się trafił ten z galaretką.
|
|
|
|
Ma dłonie jak konwalie. Jest ciszą w mieście złym.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
