 |
|
najgorszą odpowiedzią na te dwa na pozór zwyczajnie, jednak niezwykle znaczące słowa, nie jest szyderczy śmiech czy wyzwanie od najgorszych, frustratek. najgorszą odpowiedzią, są słowa 'za późno'. właśnie wtedy, dochodzi do Ciebie, że miałaś szansę na bycie szczęśliwą, ale jej nie wykorzystałaś.
|
|
|
|
jesteś szczęśliwa. początkowo nie możesz w to uwierzyć. tkwisz w obawie, że przyznając się do szczęścia, stracisz je. główkujesz nad tym, jak je zatrzymać. właśnie wtedy, bezkarnie przecieka Ci przez palce, a Ty budzisz się po raz kolejny z przepełniającą Cię pustką. śpieszmy się cieszyć szczęściem, zamiast zamartwiać się, że wkrótce odejdzie.
|
|
|
|
czułam bezczelnie emanującą ze mnie euforię, smakując Jego ust pozostawionych na mojej filiżance.
|
|
|
|
patrząc beznamiętnie na jego usta przepełnione urodziwym uśmiechem, uznałam, że jestem najszczęśliwszą osobą pod słońcem. mogłam bezkarnie na nie patrzeć. uwielbiałam je. szczególnie w momentach, kiedy szeptały o swoim uczuciu.
|
|
 |
|
jeżeli wydaje mi się, że nie istniejesz, to znaczy że zrobiłeś coś, dzięki czemu tego właśnie chcę. ale możliwe jest także, że właśnie czegoś nie zrobiłeś, aby utrzymać mnie w przekonaniu, że istniejesz tylko Ty.
|
|
|
|
ludzi zawistnych, zazdrosnych o nasze szczęście dostrzeżemy nawet wśród wiernych przyjaciół. takich, którzy zrobią wszystko, żeby im się też coś od życia dostało, dążących po trupach do celu, jest tak mnogo jak kratek w zeszycie od matmy.
|
|
|
|
nawet gdybym chciała Cię mieć, stale bym się wahała, czy jesteś tak idealny jak w moich myślach i snach. czy powinnam Cię mieć i czy przez to nasz świat przypadkiem nie zostałby dotkliwie uszkodzony, na tyle, że wszyscy by się od nas odwrócili.
|
|
|
|
przysięgłam sobie, że będę twarda jak żelki z biedronki i Cię nie pokocham!
|
|
|
|
wolę żałować, że coś zrobiłam niż, że czegoś nie zrobiłam. bo nie wykorzystane szanse bolą znacznie bardziej, niż popełnione błędy.
|
|
|
|
spotykając go, zrozumiałam, że przez całe życie nie wierzyłam w coś co zdarza się naprawdę.
|
|
|
|
przyszedł, nabałaganił, odszedł. a ja teraz siedzę upychając łzy po kątach i zamiatając irracjonalne wspomnienia pod dywan.
|
|
|
|
nie każ mi mówić o tym co do Ciebie czuję. braki zahamowań mojego serca, są niepojęte dla ludzkiego rozumu.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
