 |
|
za kilka miesięcy wyjrzą pierwsze promyki letniego słońca, zdejmę bluzę wybierając się na spacer w gwieździstą noc, wcisnę słuchawki do uszu, a rozgrzane dłonie włożę w kieszenie spodni... ten piękny wieczór przywitam kilkoma łzami wypuszczonymi na policzki, przypominając sobie, że to była właśnie ta nasza pora roku..
|
|
|
|
i jeśli widziałeś mnie płaczącą, to wiesz o mnie więcej niż pozostali.
|
|
|
|
czasem nie można wygrać. ale nigdy nie wolno się poddawać.
|
|
|
|
boję się go spotkać na jednej z ulic. boję się jego głosu, czy spojrzenia. boję się tego co powie. boję się, że przejdzie obojętnie udając, że mnie nie zna.
|
|
|
|
cierpienie dobrze mu zrobi, przypomni mu, że ma serce .
|
|
|
|
kiedyś się do ciebie mocno przytulę, uśmiechnę i powiem: "warto było..."
|
|
|
|
zapomnieć o wszystkim i zanurkować w nicości
|
|
|
|
dopiero późną nocą, przy szczelnie zasłoniętych oknach gryziemy z bólu ręce, umieramy z miłości.
|
|
|
|
on rano staje w moich drzwiach otwartych na oścież i mówi: twoje okno znowu świeciło długo w noc
|
|
|
|
pośród deszczu i w słońcu odmieniałam pory roku
|
|
|
|
zapomnij że jesteś gdy mówisz że kochasz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
