|
Ile razy w życiu przytrafia ci się taki moment,w którym zawodzą bliskie osoby,wszystko staje ci się obojętne i jedyne,czego pragniesz to przenieść się w czasie właśnie teraz do miejsca,w którym mógłbyś wszystko?Wciągasz buty,z wieszaka ściągasz kurtkę,którą zakładasz zbiegając po schodach,łapiesz za kask i wskakujesz na motor.Jedziesz.Osiągasz tak wielką prędkość,że nie jesteś w stanie myśleć o tych,którzy na ciebie czekają.Nie możesz skupić się także na niczym innym.Jedyne co widzisz,i jednocześnie co musisz obserwować,to drzewa,białe,podwójne ciągłe linie i czerwone odblaski wzdłuż drogi,a czasem twarze niektórych osób,bez wyrazu zrozumienia,mające ciągłe pretensje o wszystko,jakby to,że żyjesz,że istniejesz było dla nich samych ogromnym problemem.W końcu zwalniasz,zatrzymujesz się i siadasz pod swoim ulubionym drzewem.Jedynym na niemałej łące,jakby osamotnionym,jak ty.I po prostu siedzisz.Ja mam tak niemal codziennie..
|
Pokaż komentarze (1)
