 |
|
nie jestem taki ja Ty, ani jak inni, nie mam zamiaru żyć, by być więźniem opinii
|
|
|
|
milion słów to mało, by opisać to wszystko, co czuje moje ciało, milion słów to za mało, żeby opisać smutek
|
|
|
|
milion słów kopie w dupę, w głowę, kopie po wszystkim, a najgorsze jest to, że kopią Cię własne myśli
|
|
|
|
jak mam nie mieć w dupie Ciebie i świata, WYBACZ? skoro nie ma Cię przy mnie, a kiedyś byłeś
|
|
|
|
może gdzieś mnie mijałeś, i może o mnie słyszałeś i tym się różnię od Ciebie, że nie wiem o Tobie wcale, nie pale.. jak zapytasz mnie o sztynks, a i tak mam paranoje w głowie.. tak jakbym był.. w jednych z zamkniętych wind bez drzwi i spadał w dół i nie mógł już zrobić nic, i czekał tylko na huk
|
|
|
|
nie liczę już nawet dni, jak i nie liczę na Ciebie, na nowo musimy iść po drodze tracąc sumienie i resztę zostałych sił, których było niewiele
|
|
|
|
nie chce tu zostać, próbuję zebrać myśli, gdzie jestem? co robię? gdzie są wszyscy? słyszę głos na ulicy, głowa mnie boli, chcę wstać powoli, wypuszczam telefon z dłoni... nie chcę czuć się jak czuję, wiem, że wiesz o czym mówię, też mam problemy, które karzą mi iść pod górę i dni z dużym murem i ja jeden tu, jak mogę być pewny, pod sobą czując lód?
|
|
|
|
proszę Cię odbierz... trzecia, śpisz już pewnie.. siedzę na ławce, sam gdzieś, sam nie wiem, co było błędem? nie chciałem tam zostać, wkurwiło mnie wszystko, musiałem odreagować...
|
|
|
|
odskocznie są tu potrzebne, by nie zgasnąć, przemyć zimną wodą twarz, nie chciałbyś się ogarnąć? zachować swoją wartość tylko dla najbliższych, jestem tu z Tobą, ten związek jest magiczny
|
|
|
|
mam dość Ty też powiedz mi czego masz dość, nieubłagany los, jak cios daję nam w kość
|
|
|
|
miłość i nienawiść, granica jest cienka, czego nie zdoła pamięć zgoła serce zapamięta
|
|
|
|
nie powiem Ci nic więcej niż w lustrze po mnie widać, jak ty znam chwile ciężkie, codziennie je przeżywam, wybacz, jak mam na duchu Cię podnosić, potrafisz to przeczytaj co piszą moje oczy
|
|
|
|
Dodaj komentarz
