|
przykre, że ludzie nie rozmawiają ze sobą po tylu wspólnych przeżyciach tylko dlatego, że boją się nawrotu uczuć.
|
|
|
człowiek podświadomie sam komplikuje sobie życie, doszukuje się bezsensu w sensie, szuka ogółu w szczegółach.
|
|
|
nie mam już ubrań, których ze mnie nie zdejmował.
|
|
|
Przez chwilę patrzymy sobie w oczy z taką samą emocją, z jaką patrzy się za okno, jadąc rano autobusem do pracy.
|
|
|
uważaj co do siebie mówisz, bo może się okazać, że słuchasz.
|
|
|
porażka to tylko siniak, nie tatuaż.
|
|
|
w dzisiejszym świecie trzeba być odważnym, nie chować głowy w piach i nie odwracać się, gdy na Twojej drodze znowu stanie wspomnienie.
|
|
|
Myślisz,
że wspomnienie rozbite na tysiąc kawałków przestaje być wspomnieniem? A
może ma się wtedy zamiast jednego tysiąc wspomnień? Jeśli tak, to
myślisz, że teraz każde z tego tysiąca będzie bolało z osobna?
|
|
|
Powinnam zakazać sobie dożywotnio wstępu do samej siebie.
Powinnam sama się wykląć.
|
|
|
|