 |
|
Niby koniec, a jeden o drugim nie może zapomnieć.
|
|
 |
|
na oddziale jest całkiem przyjemnie. przyzwyczaiłam się już do krzykôw pacjentów, obrałam metodę gdzie chować leki, żeby ich nie musieć zażywać no i coraz mniej o nim myślę.
|
|
|
|
Chyba już za późno by ratowac coś.
|
|
|
|
Szkoda tylko, że nie było stać na na więcej.
|
|
|
|
Walcz o mnie, bo ja juz nie umiem walczyć o siebie.
|
|
|
|
rozwala mnie fakt, że przecież mogliśmy .
ansomia
|
|
|
|
Chciałam tylko, zebyś chciał ze mną zostać.
|
|
|
|
Żadna wielka miłość nie umiera do końca. Możemy strzelać do niej z pistoletu lub zamykać w najciemniejszych zakamarkach naszych serc, ale ona jest sprytniejsza – wie, jak przeżyć.
|
|
|
|
A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili...
|
|
|
|
Można się kochać i pieprzyć. Można też pieprzyć, że się kocha,
|
|
|
|
" Mojemu wielkiemu przyjacielowi. Którego tak mi brak. Choć wciąż przecież jest."
|
|
|
|
Dodaj komentarz
