 |
|
Większość ludzi jest z kimś ze strachu przed samotnością. Ty szukasz magii. To rzadkość.
|
|
|
|
''moja mama nauczyła mnie najważniejszego: nigdy nie pomagaj mężczyźnie, jeśli cię kocha, znajdzie cię wszędzie. ”
|
|
|
|
skup się na mnie. pokaż mi to, czego jeszcze nie widziałam. opowiedz mi o czymś, o czym nie słyszałam. zaskocz mnie. zabierz tam, gdzie jeszcze nie byłam. zatańcz ze mną. zagraj dla mnie, zaśpiewajmy razem. przekonaj mnie, że mogę Ci zaufać. postaraj się mnie zrozumieć. pozwól mi zapomnieć. ”
|
|
|
|
Zabierz mnie stąd. Weź do siebie. Daj kubek gorącej herbaty. Usiądź ze mną obok kominka. Otul kocem. I mów do mnie. Cokolwiek. Chcę teraz twojego głosu.
|
|
|
|
Nie zapominajmy, że sprawy w życiu nie zawsze toczą się po naszej myśli. Zdarza się, że gonimy za czymś, co wcale nie jest nam przeznaczone..
|
|
|
|
W codziennym, zwykłym życiu wszystko okropnie łatwo się rozłazi. Możesz mieć wielkie plany, ale ciągle słyszysz, że lepiej dać sobie spokój, lepiej się nie wychylać: "nie dasz rady", "to nie dla ciebie", "nie wypada". I wtedy potrzebna jest odwaga.
|
|
|
|
Za oknem huragan, podobno pada śnieg.
Kołdra i dwa koce,
śniłeś mi się.
Chcę Ciebie.
B a r d z o ”
|
|
|
|
I właśnie wtedy zrozumiałem że muszę się skupić na tym co w anegdocie zwanej życiem jest najważniejsze; na sobie.
”
— Król Julian
|
|
|
|
Jak podjąć przerwane wątki dawnego życia? Jak dalej istnieć, kiedy w głębi serca, zaczynasz rozumieć, że powrót jest niemożliwy? Są sprawy, których czas nie poskleja. Niektóre rany są zbyt głębokie i nie chcą się zabliźnić. ”
— J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni: Powrót Króla (Frodo po ocaleniu Shire)
|
|
|
|
''Dla miłości nie jest ważne, aby ludzie do siebie pasowali, ale by byli razem szczęśliwi." ”
— Brigitte Bardot
|
|
|
|
“ "W niketórych miejscach jest aż duszno od wspomnień." ”
|
|
|
|
Ze straszliwie pustego Krakowa wysłałem Ci kartkę. Tonął w błocie i w mojej paskudnej nostalgii, żeby już nie powtarzać w nieskończoność słowa "tęsknota". Tęsknię do Ciebie przez stół, przy którym siedzimy, tęsknię z fotela na fotel obok, w teatrze czy kinie, tęsknię z Pragi na Kępę, z łóżka w którym leżę - do Spatifu, w którym popijasz z Miniem, na szerokość kołdry, która okrywa nas oboje, też potrafię tęsknić do Ciebie - przez drzwi łazienki, w której się kąpiesz, i przez schody, po których idziesz do mnie, i przez naskórek mój, szczelnie przywarty do Twojego... Ale jak nazwać to, co odczuwam w Warszawie, kiedy Ty jesteś w Londynie? Też - tęsknotą? Oj, ubożuchny jest ten słowniczek, który mamy do dyspozycji. ”
— Przybora do Osieckiej, 16.03.1965r.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
