 |
|
Długo czekałam na coś, czego nie ma, zamiast patrzeć jak wschodzi słońce.
|
|
|
|
Odbić od tych, dla których nic nie znaczysz,
nie zatęsknisz za nimi, spróbuj a zobaczysz.
|
|
|
|
Nie odpowiada mi nasz brak kontaktu, wiesz ?
|
|
|
|
I nieważne jak bardzo będziesz się zapierać i mówić, że już nie pamiętasz.
Zawsze jakaś cząstka Ciebie będzie wspominać, marzyć i tęsknić.
|
|
|
|
Gdy pierwszy raz napisałeś nie miałam pojęcia, że się w Tobie zakocham.
Odpisując Ci nie wiedziałam , że wiąże się z tym taka przyszłość..Tyle łez, smutku, radości, szczęścia, nie szczęścia..
|
|
|
|
Czasami boli to, że wszystko się tak potoczyło.
|
|
|
|
Rozpal zapałkę, przytrzymaj ogień, napawając się ciepłem. To jest jak miłość stary Tylko, że uczucie niknie, wypala się powoli, aż w końcu gaśnie - jak zapałka.
|
|
|
|
A jeśli za mną zatęsknisz, pamiętaj, że pozwoliłeś mi odejść.
|
|
|
|
Próbujesz przypomnieć sobie, kiedy to wszystko się zaczęło, a zaczęło się wcześniej niż Ci się wydaje. Wtedy zaczynasz rozumieć, że nic nie dzieje się dwa razy. Już nigdy nie poczujesz się tak samo. Nigdy nie wzniesiesz się trzy metry nad niebo... "
|
|
 |
|
A zamiast posta na blogu, są łzy w oczach, Huczu w głośnikach i świadomość definicji słowa "człowiek", która obejmuje zarówno mnie, Ciebie, zajebiście cudownych ludzi o sercach tak dobrych, że przekracza to granice ogarniane moim mózgiem i wszelkie hieny. Nieporozumienie. "Hemoglobina mija szybko aortę, chociaż serce by chciało robić wszystko najwolniej. I ta krew tętni w setki miejsc, to tylko ty-36,6", dobranoc.
|
|
|
|
Dziecinnie, z tą znaczną nutką naiwności i bezwarunkowej wiary, chcę zmian. I może jedną akcją za którą dopiero co się zabieram i z której, nie mam pojęcia co wyjdzie, niewiele rewolucji skonstruuję. Trudno, zdarza się, za priorytetowy cel uznaję teraz uśmiech, gram szczęścia i kilka godzin w ciągu których coś się zmieni. Cokolwiek. Bo ten świat jest dobry, a jedynie ludzie tworzą w nim chorą toksyczność, zagmatwanie. Rozglądajcie się dookoła, bo niekiedy ktoś robi dla Was bardzo wiele, a w amoku radości, bo jest genialnie, przestaje się zauważać, iż zero w tym naszych, własnych inicjatyw. Dajmy ludziom przynajmniej tyle, ile ofiarują nam - taka refleksja na dziś.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
