 |
wiem jak ułożyć rysy twarzy, by smutku nikt nie zauważył
|
|
 |
ludzie już nawet nie próbują być prawdziwi.
|
|
 |
kiedy zaczynasz dostrzegać, że ludzie się zmieniają, to nie oni tylko Ty
|
|
 |
Ból istnienia jest do wytrzymania. Nie do wytrzymania jest ból nieistnienia.
|
|
 |
A jednak muszę godzić się nieustannie z własnym buntem, rozgniewanym sercem, okaleczonym ciałem, chorą duszą, samotnymi powrotami. Trzeba się z tym pogodzić, bo nie ma innej drogi.
|
|
 |
A może nie trzeba mówić? Może trzeba coś zrobić?
|
|
 |
Bo jaki jesteś Ty, mój świecie? Niby wszystko takie proste, wszystko ma swoje określone miejsce. Tylko, że ja nic z tego nie rozumiem albo rozumiem, kiedy jest już za późno.
|
|
 |
Każde wspomnienie niesie ze sobą ukłucie śmierci.
|
|
 |
opuszkami palców chciałam dotykać tylko Twoich ust.
|
|
 |
nie trać czasu, by zatrzymać kogoś, kogo nie obchodzi to, że traci Ciebie.
|
|
 |
nie księżniczko, nie jesteś aż taką jaką sobie wyobrażasz.
|
|
 |
jesteś dla mnie moim rajem.
|
|
|
|