 |
|
postawiłam wszystko na to by mi wyszło z tobą, zgubiłam dumę i honor
|
|
|
|
''powinni mi przyznać medal, za popełnianie życiowych błędów w najbardziej prymitywny sposób, jaki jest tylko możliwy.'' < nie wiem kogo >
|
|
|
|
przecież życie to miał być przywilej, a tutaj takie chwile
|
|
 |
|
`wciąż żyję szybko i nie patrzę na zakręty, tak często się gubię i wypuszczam z rąk szczęście..
|
|
|
|
Połamany ludzik, bez ciebie wszystko nie ma sensu..
|
|
|
|
`brudne serce, brudne ręce..
|
|
|
|
Albo nie umiesz albo życie tak sprawiło
Że o bólu nic nie powiesz
I ukryjesz wszystko nawet miłość
|
|
 |
|
Uzalezniona od marnowania czasu.
|
|
 |
|
tak jakoś powiewa szczęściem, który momentalnie przeszywa mnie całą, objawiając się uśmiechem... aż chce się żyć. tak jakoś nie dowierzam, tak jakoś ciągle zacieszam, tak jakoś, dzięki Tobie.
|
|
|
|
wita mnie tysiąc pytań bez odpowiedzi
|
|
|
|
Dodaj komentarz
