 |
|
postanowiła, że zacznie tęsknić już teraz, by później mniej bolało.
|
|
|
|
chciała tylko opowiedzieć komuś jak minął jej dzień. jak w każdej sekundzie coraz bardziej Go kochała.
|
|
|
|
a jej świat ograniczył się do pójścia do szkoły, czytania książki i snu.
|
|
 |
|
Nie znoszę tego uczucia , gdy wiem że coś czuje do Ciebie | dzyndzel
|
|
|
|
Złączeni czymś w stylu chemii. / POKAHONTAZ
|
|
|
|
teraz już nie potrafiła cieszyć się z każdej rzeczy. teraz wiedziała, że nie będzie mogła Mu o tym opowiedzieć.
|
|
|
|
i nagle wszystko zaczęło powracać. w nocy nie spała, tylko przypominała sobie chwile, które z Nim przeżyła. ciągle pamiętała ich nocne rozmowy i to jak się do niej zwracał. pamiętała, jak tylko On potrafił poprawić jej humor. pamiętała jak każda wiadomość od Niego wywoływała uśmiech na jej twarzy. pamiętała wszystkie słowa i chwile, jakby były wczoraj. pragnęła jeszcze raz usłyszeć Jego głos. pragnęła Go przytulić i obiecać, że zawsze pozostanie jej najpiękniejszym wspomnieniem. marzyła być dla Niego kimś więcej, niż błędem z przeszłości.
|
|
|
|
ciągle wierzyła, że kiedyś opowie Mu o tym, co bez Niego przeżyła.
|
|
|
|
to nie było tak, że nie chciała żyć. chciała, tylko sama nie potrafiła.
|
|
|
 |
tyle rzeczy, które nas łączą, tyle wspomnień, uśmiechów, myśli, snów, nagle zastępuje niepewność, płacz, ból, bezsilność, żal. tracimy sens. tracimy siebie. tracimy uczucie, co żyć nam nie pozwala.
|
|
|
|
Twoje szczęście sprawia mi ból.
|
|
|
|
Słyszany gdzieś w podświadomości , przyciszony ton Twojego głosu , codziennie utula mnie do snu . | dzyndzel .
|
|
|
|
Dodaj komentarz
