 |
Przestań myśleć o przeszłości i zacznij na nowo wierzyć w siebie.!
|
|
 |
Romantyk to nie ktoś, kto Cię zabierze do ekskluzywnej restauracji, lecz ktoś, kto Cię zabierze w zwykłe miejsce i pokaże jego niezwykłość!
|
|
 |
upadłam... nikt nie podał mi ręki. wstałam sama... silniejsza.
|
|
 |
najładniej uśmiechają się CI, którzy najwięcej wycierpieli. Najpiękniejsze oczy maja Ci, którzy najwięcej płaczą. Najwięcej słuchają Ci, których nikt nie słucha. Najwięcej marzą Ci, którzy najwięcej stracili. Najlepiej przytulają Ci, którzy za kimś tęsknią...
|
|
 |
nie sztuką jest iść drogą, którą idą wszyscy. Sztuką jest samemu wytyczyć sobie nowy szlak.
|
|
 |
zabawne jak łatwo można stracić pewność siebie, kiedy na czymś ci bardzo zależy..
|
|
 |
po pewnych słowach po prostu się odpuszcza, przestaje się już czekać.
|
|
 |
Nocą wszelkie marzenia zdają się być na wyciągniecie ręki, by zniknąć wraz z nastaniem poranka...
|
|
 |
znowu dławię się łzami. nienawidzę Cię ranić. chciałabym się odciąć, zapomnieć, wyrzucić moje serce do kosza i zastąpić je nowym, takim bez najmniejszej skazy. niestety blizny niszczą. nadal nie potrafię wybrać między dobrem a złem. gubię się. dlaczego zakazane kusi najbardziej? dlaczego wybór, który powinien być oczywisty nie jest taki łatwy jakby się wydawało? nie wiem. obiecuję, ucieknę od tego uczucia. będę tylko Twoja, na zawsze. tylko jak to zrobić? jak zapomnieć o przeszłości? jak zostawić kogoś kto tak bardzo potrzebuje mojej opieki? proszę, naucz mnie być wredną suką. ja umyślnie tego nie potrafię.
|
|
 |
nienawidzę nocy. nienawidzę gwiazd. nienawidzę piwa. nienawidzę zielska. nienawidzę narkotyków. nienawidzę mojej słabości. nienawidzę czekoladowych tęczówek. nienawidzę przeszłości. nienawidzę teraźniejszości. nienawidzę huśtawek nastrojów. nienawidzę lęku. nienawidzę łez. nienawidzę samotności. nienawidzę siebie samej, za to, że tak bardzo Cię ranię.
|
|
 |
nie wracaj do przeszłości. nie pozwól by wspomnienia zawładnęły Twoim sercem, by zapukały do Twojej duszy. odetnij się, nie rozpamiętuj. te piękne chwile już nie wrócą - to najszczersza, ale i najbardziej bolesna prawda.
|
|
 |
im większe szczęście, tym mniej należy mu ufać.
|
|
|
|