 |
I znów milczą usta i rozmowę przekładasz,
Bo powiedział, że nie lubi zdania "trzeba porozmawiać".
|
|
 |
Jak co dnia zadajesz sobie pytanie na dobranoc .Czyja to jest wina i czego masz za mało.
|
|
 |
"Zamknęłaś się w świecie bez świeżego powietrza.
Otwórz oczy i umysł. Miłość to artystka,
jesteś diamentem w piasku, różą na blokowiskach."
|
|
 |
"Dałaś mu szanse. Zmarnował i następne kolejne.
I wiesz komu prędzej to serce pęknie?
Wiesz kto będzie cierpieć, a kto nawet nie tęskni?
Kto będzie znów łykał nasenne tabletki.?"
|
|
 |
kłamstwa,ciągle kłamstwa.
|
|
 |
I jak to zrobić, żeby nie zabolało? Kurwa powiedz proszę, jeszcze tego było mało..
|
|
 |
rzygam tym wszystkim. wiesz o czym marzę? by to rzucić. uciec gdzieś daleko. nie słyszeć Twojego krzyku, którego tak bardzo się boję. pierdolnąć wszystkie zakazy i nakazy otrzymane od Ciebie. spojrzeć w Twoje tęczówki i wyszeptać - żegnaj, a później odejść bez słowa. przecież tak mało nas łączy. chyba nie miałabym czego wspominać. może oprócz naszych początków, wtedy było inaczej, zaskakiwałeś mnie swoją czułością i opiekuńczością, ale pozory mylą. jesteś skurwielem, dyktatorem, serce zgubiłeś gdzieś na ruchliwej ulicy, gdzie zostało skopane przez ludzi. mimo wszystko coś irracjonalnego trzyma nas blisko. nie wiem co to? może miłość.
|
|
 |
wylałam przez Ciebie hektolitry łez, ale nadal tak bardzo chcę byś był obok. walczę, chociaż powoli tracę siły. zaciskam pięści i przygryzam wargi. zatrzymuję w sobie ból, chociaż chciałabym krzyczeć. pragnę zrozumieć moje irracjonalne serce. tak bardzo pragnę Twojego delikatnego dotyku na mojej skórze, blasku Twoich czekoladowych tęczówek. zawsze uwielbiałam jak używałeś niesamowicie dużych słów na rzeczy bardzo małe i niesamowicie małych na bardzo duże. tęsknię za wszystkim, nawet naszymi kłótniami na temat rapu, które do tej są nieskończone. padam na kolana. bądź, wróć, błagam.
|
|
 |
czułam się winna. nie powinnam leżeć w tym łóżku i słuchać tego miarowego oddechu. byliśmy wyłącznie przyjaciółmi. znajome ramiona utuliły mnie do snu. obudziłam się. zauważyłam, że obserwuje moją twarz szukając w niej elementów, których nie dostrzegł wcześniej. od zawsze był mi bliski, próbowałam wybić go z głowy, ale bezskutecznie. milczeliśmy. nasze oczy mówiły wszystko. udowadniały, iż prawdziwa miłość nie przemija. możemy jedynie ukrywać ją w zakamarkach naszych dusz, ale w tym bezpiecznym miejscu ciągle będzie żywe.
|
|
 |
I szczerze pierdole to co myślą inni, jestem sobą, żyję na nowo. Oni też powinni! ♥
|
|
 |
Popełniłam błąd zgadzając się na taki związek. Brak jakichkolwiek chęci na ciągniecie tego dalej..
|
|
|
|